دوایی کارێک یا شتێک: زستان ئاخر و ئۆخرێتی.

اغر، رفتن، جرمزە، آخر، انجام، فرجام.

تۆغر، ڕوین، ئاخر، دوایی. [سەفەر. کۆتایی: ئاخر و ئۆخر].

وداع، ذهاب، مسافرة، ذهوب، سیر. نهایة، انتهاء.

نهایت

دوایی، دوماهی، لە دوای ئاخرەوە دێت: ئاخر و ئۆخری میوە بوو

بڕوانە: ئۆغر

ئۆخەی، ئۆخەیش، ئامرازێکە بۆ خۆشی بەکار دەبرێ

آرامش

ئۆقرە، ئارام: بە دیتنت ئۆخژنم هات

«نمسـ.»، «مکـ.» ۱- ئاسوودەیی، سۆکنایی، حەسانەوە، ڕەحەتی. ۲- ڕەزامەندی، دڵنیایی: هەتا هەرچی دەگیرفانی دایە نەیدۆڕێنی ئۆخژنی ناکەوێتێ. تێبــ.ینی: آ» وەکوو لە سەرەوە دیاری کرا، ئەسڵی ئەم وشەیە «ئۆخیشن» ە کە سیغەی «نمسـ» ی زمانی «پەهلەوی» یە و دەبوو ئێستا شکڵی «ئۆخشت» یا «ئۆخست» وەرگرێ، هەر وەکوو لە زۆر وشەی کوردیدا دەبیندرێ «تمـ: ئشت». ب» دەنگی «ش» لەم وشەیەدا لەبەر جیرانەتیی دەنگەکەی دوایی بۆتە «ژ» و ئەمە کارێک نییە لە وشەکانی کوردیدا کەم ڕوو بدا. ج» چەند وشەیەکی تریش هەر وەکوو ئەم وشەیە بە شێوەی کۆنی دەوری زمانی پەهلەوی ماون: بۆڵژن «بۆڵە» زیڕژن «زیڕە». شەققژن «شەقە». بەڵام سەیر ئەوەیە کە هەموو ئەوانە لە دەنگەناو «اسم الصوت» وەرگیراون. د» بە پێی قاعیدە ئەم وشەیە ئیسمی مەسدەرە بەڵام ێیمڕۆ لە زمانی کوردیدا مەسدەری «ئۆخین و ئۆخاندن» نابیندرێن_ئەوەش نازانن ڕۆژێک هەبوون یان نا_جا هەر بۆیەشە ئەم وشە کاری «ناو» دەکا. ٭ئۆخژە، ئۆخە.

ئۆقرە، ئارام

دڵداکەوتن، کفت و کۆی دڵ، دامرکان

«نتـ.»، «مکـ.» تمـ: ئۆخژن.

پەرۆش خوواردن، خەمخۆری

آرامش

ئۆخژن

«نتـ.»، «مکـ.» تمـ: ئۆخژن.

وتەیەکە بە کار دێنرێ لە کاتی دڵخۆشبوون بە شتێک

اخی، بس، (بسش نیست.)