«مست. مت.»، «مک.» 1- شەڕ فرۆشتن به کەسێ، شڵتاغ پێکردن، تەشقەڵه کردن به یەکێ:: شێرکۆ بەزمێکی بە سیروان گرت مەگەر هەر بۆ خۆی بزانێ چۆن بوو. 2- «مج.» وەخت پێ ڕابواردن، دەماغ تەخت کردن به کابرایێ:: دەبڕۆ واز بێنه بەسمان بەزم پێ بگره.

یاری و ڕابواردن و کۆڕگرتنی کۆمەڵێک بەخۆشی

بَزم، شادی، ماژ.

شادی، شەوق. [کەیف]

عَیش، نَشاط، عَشرَة، قَلس، مَسَرَّة.

شادی و بزم
کنایه از بمبول درآوردن

شادی و کەیف
تەشقەڵە و گەڕ: چۆن بەزمێکمان پێ دەکا!

«نا.» 1- کۆڕی کەیف و ڕابواردن و خواردنەوه:: بەزمێک بۆ ئەو سەری دیار نەبوو، «ڕووم کرده بەزمی خاسی برازا ئەزیزەکە‌‌م ئەمشەو بە سەت تەوازوع و ئیخلاس و سەر کزی» «ڕەزا - 54». 2- «مج.» بۆ دەربڕینی تووڕەیی و ناڕەزایی بەکاردێت:؛ ئای بەزمه ها !

«نت.» 1- کۆڕی بەزم که د‌‌نگەدەنگ و هەرا و قیژه قیژی تێدابێ. 2- «مج.» هەرا و چەقەچەقی منداڵان له ناو ماڵا:: منداڵینه ئە‌م بەزم و ڕەزمەتان له چییه ؟ تێبــ.ینی: وشەی دووەم «ڕەزم» له زمانی پەهلەویدا به مانای «جەنگ» ه و فارسی ئێستا ئەم وشەیه هەر به مانای خۆی له په هلەوی خواستۆتەوه.

«مست. لا.» پێکەوه نان و ساز کردنی داوەت، گۆوەندە و کۆڕی کەیف و ڕابواردن.