وشەدان

سەرچاوە: شیرینی نوێ

آلَ على نفسه

أخذ علی عاتقه. تَعَهَّدَ / گرتیە ئەستۆی خۆی. چووە ژێری. بەڵێنی دا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أخِذِ على نفسِهِ أو على عاتقه

تَعَهَّدَ / گرتیە ئەستۆی خۆی. (پەیمان. بەڵێن. بڕیاری) کردنی دا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أسلَمَ أمرَهُ أو نَفسَه الى الله

سَلَّمَ / خۆی و کاری خۆی دایە دەست خوا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أضَبَّ على مافي نَفسِهِ

سَكَت علیه / چی لە دڵیا بوو نەیدرکان. دەری نەبڕی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أكذَبَ نَفسَهُ

إعترف / خۆی بە درۆ خستەوە. وتی درۆم کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أمات نَفسَهُ

إنتحِر / خۆی کوشت.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أمسَكَ الشَيءَ على نفسِهِ

حَبَسَهُ / لە خۆی (گرتەوە. کەم کردەوە).

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إبتَذَلَ نَفسَهُ

إنحَطَّ / ئابڕوی خۆی برد. خۆی سوک کرد. ڕسوابوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إحتَكَّ بِشَيء. تَحَكَّك. حك نفسه عليه

خۆی (خوران. پێ خوران. تێهەڵسوو).

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إلتَفَّ على نفسه

تَحَوَّی. صار مُلتَفاً / گرمۆڵە بوو. گوڵۆڵە بوو. بوو بە تۆپەڵ.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إنبَهَرَك إنقَطَعَ نَفَسُهُ

هەناسەی سواربوو. هەناسەبڕکێی پێکەوت.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إنطَلَق نَفسَهُ للأمر

إنشَرَحَت / کارەکەی پێ خۆش بوو. دڵی پێکرایەوە. بەدڵی بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إنطَوى عَلى نَفسِه

أصبَح داخِلی النَزعَة. تَرَك المُعاشرة / گۆشەگیر بوو. تەنیایی پەرست بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إنغَلَقَ على نَفسِه

إنعَزَل / جیابووەوە. پەڕی گرت. دوورەپەرێز وەستا. تێکەڵی نەئەکرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إنقَطَعَ نَفَسَهُ

تَلَهَّثَ. تَنَفَّسَ بِشَدَّة / هەناسەی بڕا. تووشی هەناسەبڕکێ بوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إنكمش على نفسه إنطوى

گۆشەگیر بوو. پەنای گرت.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

القى الرعب (في قلبه. في نفسه)

أرعَب / ترسانی. ترسی خستە دڵەوە. تۆقانی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

باحَ بَسَريرَة نَفسِه

فَتَح قَلبَهُ. رَوّح عن صدره / سکاڵای خۆی کرد. چی پێبوو دەریبڕی، هەڵیڕشت.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

بالإصالَة عن نفسه

شَخصیاً. ذاتیاً. بالذات / کەسەکە خۆی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

بَذَلَ نَفسَهُ

جادَ بها. ضَحّی / خۆی بەخت کرد. خۆی بەخشی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إفتَدَت المرأةُ نَفسَها من زوجها

تَخَلَّصَت مِنهُ بالطلاق / خۆی ڕزگاری کرد لە دەست مێردەکەی تەڵاقی خۆی سەند.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

أعجِبَ بنفسه

إستكبر. إستحسنت نَفسَهُ / خۆی بەدڵ بوو. بە خۆیەوە نازی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ألقى بِنَفسه في

وضع أو رَمی بنفسه / خۆی (تێخست. تێفڕێدا. تووشکرد).

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إختَصَّ الشيءَ لِنَفسِه

خَصّ الشَیء لِنَفسِه / شتەکەی بۆ خۆی دانا. خۆی بۆ دانابوو. چاوی لێ بریبوو. مرخی لێخۆش کردبوو.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إدَّعَى شيئاً لنفسه

زعم انه حقاً او باطلاً / بەزۆر و بە خۆڕایی ئەیکرد بە هی خۆی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إغتَرَّ بنفسه

إعتَزّ بنفسه / لەخۆی بایی بوو. بەخۆیەوە نازی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إمتارَ لِعياله أو لنفسه

جَمَع الطعام وللمونه / خواردن و ئازوخەی پەسمندە کرد. زەخیرەی خست.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إنتَحَل لِنَفسه

تَطاول علی حال الغیَر بغیر حَق / دەستبەسەراگرتن و داگیرکردنی ناڕەوا.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

إنتَقم لَنَفسه من

عاَقَبة. أخذ ثأره / تۆڵەی خۆی (سەندەوە. کردەوە).

سەرچاوە: شیرینی نوێ

تَبَرَّعَ بِنَفسِه

تَطَوَّع / خۆی بەخشی. خۆی تەرخان کرد. خۆی بەخت کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

تَعَذَّرَك ‘صبَحّ لِنَفسِهِ

پۆزشتی هێنایەوە. داوای لێبوردنی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

جادَ بنَفسِه

بَذَل نَفسُه. ضَحَّی / خۆی (بەخشی. بەخت کرد). لەخۆی بورد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

حَفِظَ الشيءَ لَنَفسِه

ضَمَّهُ / شتەکەی بۆ خۆی دانا. بۆ خۆی هەڵگرت.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

خَصّ الشيءَ لنفسه

إختاره / شتەکەی بۆ خۆی (ویست. دانا. هەڵبژارد).

سەرچاوە: شیرینی نوێ

رأي بأم عَينِهِ. رأى بِنَفسِهِ

بە چاوی خۆی دی.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ضَحَّى بِنَفسِه

تَفَدَّی / خۆی (بەخت کرد. بەخشی. دانا. کرد بە قوربانی). لە خۆی بورد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ضَرَبَ بنفسه الأرض

سافر / ڕۆی. جێگەکەی بەجێهێشت. کۆچی کرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

ضَرَبَ بنفسه الأرض

سافر / ڕۆی. حێگەکەی بەجێهێشت. کۆچی کرد.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طنفسه

[ا.ع ]

(ته نفه سه ـ tenfese)

دۆشه ک، رایه خ، حه سیر، فه رش، قاڵی، مافور.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

فاقَ بنفسِهِ

أشرَفَت نَسفُهُ علی الخروج. مات / لەگەڵیانەڵادایە. خەریکی گیاندانە. مرد.

سەرچاوە: شیرینی نوێ

فَدى. فَدّى. فَداهُ. فَدّاه بِنَفسِهِ أو بِحَياته

ضَحَّی. قال له جُعِلتُ فَداك / خۆی کرد بە قوربانی. خۆی بۆ بەخت کرد. لە دەوری گەڕا.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان