تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عبد
[ا.ع ]
(ئه بد - ebd)
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عَبَّدَ
إستَعَبَدَ. إستَرَّق. إتخذه عبداً / کردی بە کۆیلە و بەندەی خۆی.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عَبد
الانسان حُرّاً كلان أو رقیقاً / مرۆڤ. ئادەمیزاد.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عَبد
زنجی / قول. پولەڕەش. ڕەش پێست.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عَبّد الشَمس
نَبات / گوڵەبەڕۆژە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عَبَّدَ الطريقَ
مَهَّدَ / ڕێگەی تەخت کرد. قیرتاوی کرد.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عَبَدَ اللهَ
وَحَدَّه وخَدَمَهُ وخَضَع وطاعَ له / خوای پەرست. ملی بۆ کەچ کرد.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عبدل
[ا.ع ]
(ئه بده ل - ebdel)
کۆیله ، به نده،به نی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عبده
[ص.ع ]
(ئه بد ه - ebde)
خواپه ره ستان ، عیباده تکاران.
شەعبدە
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أعبَدَ
إستَعبَدَ. إستَرَّق. أخضَعض / کردی بە کۆیلەی خۆی. بەندی کرد. ڕسوای کرد.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
إستَرَّقَ العَبدَ
مَلَكَهُ. إستَعبَد / کردی بە (کۆیلە. بەندەی) خۆی.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
إستَعبَدَ
إستَرَّقَ. إتَخذَّهُ عبداً / کردی بە کۆیلە و بە بەندەی خۆی.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
إنفَكَّ العَبدُ
أعتَق / ئازاد کرا. سەربەستی پێدرا. ئازاد بوو.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
إيّاك نَعبُد وإيّاك نستعين
تۆ ئەپەرستین و پەنا ئەبەینە بەر تۆ.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
تَحَرَّر العَبدُ
أُعتِقَ / ڕزگاری بوو لە کۆیلەیەتی. ئازاد کرا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
تعبد
[مص. ع ]
(تەئەبود - teebud)
عیبادەت کردن، خواپەرستی، کۆیلایەتیکردن.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
تَعَبَّدَ
تَفَرَّغَ للعبادة / ڕووی کردە خواپەرستنی. خۆی تەرخان کرد بۆ خواپەرستی.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
تَعَبَّد
عُبِّدَ. تَمَهَّدَ / تەخت کرا. قیرتاو کرا. بەردڕێژ و چەوڕێژ کرا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
تَعَبُّد
عِبادَة. تفرغ اللعبادَة / خواپەرستی.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
تِمثال يُعبَد
صَنَم / بت.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
حَرَّرَ العَبدَ
سەرچاوە: شیرینی نوێ
رَقّ العَبدُ
صار أو بَقیَ عَبدأً / بوو بە کۆیلە. بە کۆیلەیی مایەوە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
صَومَعَة المُتَعَبِد
مَنسَك / خەڵوەتگەی خواپەرستان. پەنا. ئەشکەوت و شوێنی خواپەرستی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
متعبد
[ا.فا.ع ]
(موتەئەببید - mute’ebbid)
خواپەرەست، عیبادەتکار.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
مُسْتَعْبَد
مُسْتَرَق / بەرزکراو. کۆیلەکراو. گیراو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
معبد
[ا. ع ]
(مەئبەد - me᾿bed)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
معبد
[ا. مف. ع ]
(موئەببەد - mu᾿ebed)
هێژا، رێگەی هەموارو قیرتاو.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
مَعْبَد
مكان العِبادَة / پەرستگا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
مُعَبَّد
مُمَهَّد / تەختکراو. بەر درێژ. قیر تاو.