وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب

[ا.فا.ع ]

(ساهیب ـ sahib)

خاوه ن ، یاوه ر ، دۆست ، هاونشین، خودان شت ، یه زدان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب اختیار

[صومر ]

(ساحیب ئیختیار - saĥib ixtêyar)

عینوان و له قبێکی زه مانی قاجارییه کان بوو، به ڕێز.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب اسرار

[ص.مر ]

(ساحیب ئه سرار ـ saĥib esrar)

ڕازدار، پارێزه ری نهێنی ، رازگر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب افسر

[ص.مر ]

(ساحیب ئه فسه ر ـ saĥib efser)

خاوه ن تاج ، تاجدار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب برید

[ص.مر ]

(ساحیب به رید ـ saĥib berîd)

خودان پۆسته، جاران به و که سه ده گونرا که رووئاوه کانی شارێکی ده نووسییه وه و به قاسیدا بۆ پاشای ده نارد.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب ترجمه

[ص.مر ]

(ساحیب ته رجومه ـ saĥb tercume)

که سێک که ژینامه ی بنووسنه وه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب تصرف

[ص.مر ]

(ساحیب ته سه ڕوف ـ saĥib teseŗuf)

خاوه ن ؛ که سێک هه قی ده ستکاری و ده ست وه ردانی له شتێک یان کارێکدا هه بێ، پیرێک که بتوانێ حاڵه تێک له مورید وه ر بگرێته وه یان پێی بدات.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب جاه

[ص.مر ]

(ساحیب جاه ـ saĥib cah)

خودان پله و پایه ، خودان شانوشه و که ت ، رێزدار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب جاهی

[ا.مص ]

(ساحیب جاهی ـ saĥib cahî)

پایه ی خاوه ن شکۆ ، پایه به رزی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب جمع

[ص.مر ]

(ساحیب جه م ء ـ saĥib cem’)

مامۆری کۆ کردنه وه ی باج و خه راج (سه رده می مه غۆله کان).

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب حالت

[ص.مر ]

(ساحیب حاله ت ـ saĥib ĥalet)

ئه ه ی حاڵه تی هه بێ، که سێ که تاسه و که ڵکه ڵه و شه و ق و عه شق و هه ڵچوونی هه بێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب خانه

[ا.ص ]

(ساحیب خانه ـ saĥib xane)

خاوه ن ماڵ، ماڵی خوا ، خانه خوێ، ماڵخۆ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب خبر

[ص.مر ]

(ساحیب خه به ر ـ saĥib xeber)

ئاگادار، هه واڵنێر ، رۆژنامه نووس ، په یامنێر ، په رده دار ، سه فیر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب خرد

[ص.مر ]

(ساحیب خیره د - saĥib xired)

ئاقڵ ، به ئاوازه ، ئاوه زدار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب خیر

[ص.مر ]

(ساحیب خه یر - saĥib xeyir)

خێره و مه ند ، چاکه کار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب درد

[ص.مر ]

(ساحیب ده رد - saĥib derd)

ئازادار ، ده ردمه ند ، مسیبه تدیده.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب دعوت

[ص.مر ]

(ساحیب ده ئڨه ت ـ saĥib de’vet)

خودان بانگه وازی ئاینی یان سیاسی ، نازناوی ئه بو موسلیمی خوراسانی بووه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب دل

[ص.مر ]

(ساحیب دب ـ saĥib dil)

به جه رگ ، سۆفی، خواناس ، خودان سۆز.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب دلق

[ص.مر ]

(ساحیب ده لق ـ saĥib diĺx)

خه رقه پۆش ، سۆفی شڕپۆش.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب دیوان

[ص.مر ]

(ساحیب دیوان ـ saĥib divan)

سه رۆکی دیوان ، وه زیر ، سه رکاری خه زێنه ، خه زانه دار ، شاعیرێک که دیوانی هه بێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحبقران

[ص.مر ]

(ساحیب قه ران ـ saĥib qeran)

که سێک له کاتی له دایکبوونی دا جۆره یه کانگیرییه ک له نێوان ئه ستێراندا رووبدات که ئه مه نیشانه ی شانسدارییه ، ساحێبقه ران ناز ناوی هه ندێ له پاشایانی ئێرانی بووه به مانای خۆش تالح هاتووه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحبقیاس

[ص.مر ]

(ساحیب قییاس ـ saĥib xîyas)

خودان ره ئی ، خودان بۆچوون.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحبه

[ص.فا ]

(ساحیبه ـ saĥibe)

هاوڕێ ژن .

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحبی