تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



ئەمری خوا (خودا) بەجێهێنان
(کن.) ١- جێبەجێ کردنی ئەو فەرمانانەی خوا کردوویە. ٢-تم: ئەمری خوا کردن
ئەمری خوا (خودا،خوڵا) کردن
(کن.) لەدنیاچوونەدەر، مردن. *عەمری خواکردن.
بەشی خودا
«نت.»، «مک.» تم: بەشی خوا.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
خودا
خودا
خدا، دارا، داوَر، دادار، گرگر، کردگار، ایزد، پَروردگار.
خودا
خوا. [یەزدان، ئەڵڵا]
خودا
اَلله، اَلَ.
خودا
خُدا
خودا
خوڵا،خووا، (زا.) هۆما
خودا پەرست
خودا پەرستن
خودا چەنی
ماڵیاوا(خوواحافیز)
سەرچاوە: نالی
باری خودایا
خودای باریی، خودای دروستکەری دنیا! سەبەبکار

دووری له من خستەوە بێ سەبەبێ یاری من
باری خودایا که تۆ، بگری سەبەبکاری من!
بە ئیسمی خودای
شێوە ڕستەیەکە بۆ سوێند خواردن. بە ئیسمی خودای ئاگا و خەبەرم لێ نییە.
خوداخۆشی نایە
خوواڕەوای نابینێ و قبووڵی ناکات
خوداداد
خوداداو.ئەی خودا بەهاوار و داد.-ی: خووا داوی. لەبەر خودا هاوار و دادکردن و پاڕانەوە
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خودارا
[ص.فا ]
(خودئارا - xûdara)
کەسێک کە بە خوێدا بگات، دەست بە خوێدا بێنێ.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
خودان
خودان
صاحب
خُدا، الله
خودان
(باک.): خاوەند، خێوی
خودان نامووس
(باک.): نامووسدار، بەنامووس. –ی: نامووسداری،بە نامووسی
خودانبەخت
(باک.):بەختیار.-ی:بەختیاری
خودانەخوواستە
خودانەکا، خوڵا نەکا، خوڵا نەخوواستە
خودانەکا
خوڵا نەخوواستە
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
خوداوەند
خودا
خوداوەند
خُداوند
خوداوەند
خوداڤەند. – ی: خوداڤەندی
خوداپەرس
خُداپَرَست
خوداپەرست
خُداپرست