تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئاڵف
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئاڵف
ئاڵف
برموزە، سبزە.
ئاڵف
زرکۆ، لەوەڕ. [ئالیک]
ئاڵف
علف، علوفة، صائرة.
ئاڵف
[[= عا.: علف]]
«نا.» گیای ئیشک کە زستانان لە لە ماڵەوە دەدرێ بە مەڕ و ماڵات و پاتاڵ و بەرزەو وڵاغ.
ئاڵف بڕین
برموز چیدن، سبزەچیدن، خو، خسور. (هنگام علف شدن)
ئاڵف بڕین
. . . کۆکەن. [(کاتی ئاڵف بڕین.)]
ئاڵف بڕین
ئاڵف جاڕ
[[ئاڵف + جاڕ]]
«عا. کو.»، «نا.»، «سنـ.» ئەو شوێنەیە گیای وای لێ دەڕوێ بۆ ئاڵف دەست دەدا و ماڵاتیشی لێ دەلەوەڕێ. * جێ لەوەڕ، لەوەڕگە.
ئاڵف(باک)
پەسمەنەی ئاڵف
پاشماوەی ئالیک
ئاڵفانە
باج چراگاه
ئاڵفانە
پووشانە، ئەو باجەی بۆ لەوەڕ دەسێندرێ
ئاڵفانە
[[ئاڵف + ئانە/٣]]
«نتـ.» یەکێکە لە باجەکانی دەرەبەگایەتی، کە لە باتی هەقی ئەو ئاڵفەی لادێیێکان بۆ زستانان دایدەخەن لێیان دەستێندرێ.
ئاڵفبڕین
کەوکەن، تفاقی ماڵاتان، خرو دروێنەکردن
ئاڵفتە
خوگرفته، الیف
ئاڵفتە
«نمفـ.»، «مکـ.» تمـ: ئاڵوودە.: شاباز ئاڵفتەی ڕۆمان خوێندنەوە بووە و دەرس و دەوری وەلا ناوە. تێبــ. ــ ئەم وشەیەش لە زمانی کوردیدا مەسدرەکەی لە بیر چۆتەوە و لەوانەیە، یەکەندەردوو بە بیراندا بێ کە لە «ئەلفەت» ی عارەبی وەرگیراوە، بەڵام مەسدەری «ئالوفتەن» بە مەعنای «عاشق بوون» کە لە فارسیدا هەیە و زۆر زۆر کەم دەکار دەکرێ، ئەم گومانە ناهێڵێ.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئاڵفجار
شوێنێکە لەوڕی زۆری بێ
ئاڵفجار
تابسە، تاوسە، سبزەزار.
ئاڵفجار
لەوەڕ، کەماجاڕ. گیاجاڕ. [لەوەڕگە]
ئاڵفجار