تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئاوبەر
کەسێکە کە ئاو بە گۆزە و دەفر لە شوێنێکەوە ببا بۆ شوێنێکی تر
ئاوبەر
سقا
ئاوبەر
دەسته مێش هەنگووینێکە کێوییە کە دووای ئاوخوواردنەوە ڕاست بۆ هێلانەی خۆیان دەفڕن، ڕاوکەران وەشووێنیان دەکەوون بەو چەشنەی هێلانەکەیان دەدۆزنەوە، گۆیا هەنگەکان ئاوێ بۆ هێلانەکەیان دەبەن و لانادەنە جێگای دی. کەسێکیشە کە ئاو بە گۆزه و دەفر لە شووێنێکەوە بۆ شووێنێکی تر ببات
ئاوبەرە
زنبورانی که از چشمه آب به کندو می برند
زنبورانی که به علت بلند پروازی راه کندو را گم می کنند
ئاوبەرە
ئەو کاروانە هەنگەی لە کاتی شانە هەڵبەستنا دەچنە سەر کانیاو ئاو دەبەنە پلوورەوە
ئەو هەنگە لە بەر بەرزەفڕی پلوورەی لێ گوم دەبێ
ئاوبەرە
ئەو مێش هەنگوینانەی کاریان ئاو بردنە لە کانیڕا بۆ کۆمەڵگای هەنگەکان «چ کەندووی دەستکرد یا قەڵەشتە بەرد و دار و...» تێبــ.ینی: ئەو بەشەی هەنگ کە لە شوێنی خۆی وەڕێ دەکەوێ ئەوەندە بەرز دەبێتەوە کە کۆمەڵگاکەی خۆیانی لێ نەدیو نەبێ، جا هەر بەو بەرزە فڕێییڕا لادێیی کورد دەیناسن و لە هاتووچۆ کردنێدا کۆمەڵگای هەنگی کێوی پێ دەدۆزنەوە.