تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



باوه خوون
[[١- باو+٣-ئه/٢+خوون]]
«جف.، سن.»، «نت.» یەکەم میوانداری که بۆ کچێکی تازە بە مێرد درابێ، له ماڵی باوکی دەکرێ، *«مک.» بانگ کردنەوه /١. تێبــ.- کەرتی «خوون» لەم وشەیەدا، ڕیشەی مەسدەری خوێندنەوەیه بەمانای «بەسەر کردنەوه» .
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
خوون
خوون
(زا.): خووێن، هوون
خوون بەردان
خوون پەستی
تەوژمی خوێن
ڕەهێ خوون
ڕەگی خوێن بەر
خووناو
خوناو. (آب قاورمه]
خووناو
ئاوقاورمه
خووناو
ماءُ الحَمیس.
خووناوه
خونابه. (آبی سرخ یا سیاه که از تنەی درخت بیرون می¬آید.)
خووناوه
خوێناوه، هووناوه. [(ئەو ئاوەی له کاتی سووتاندا له داری تەڕ دێتەدەر.)]
خووناوه
خوێناو، خوێناوه. [شیرەیکەکی سوور یا وەشه که قەدی درەخت دەری دەدات.)]
خووناوه
نَسیس، دُمَاع.
خوونخووار
خووندی
ساقدوش
خووندی
بوکنی، ئەوانەی دەچن بووک دەگوێزنەوە بۆ ماڵ زاوا
خووندەگا
قوتابخانە، خووێندگا
خوونسووک
خوونسەنگین
(فە.): ئێسک گران، ڕەزاگران.- ی: ڕەزاگرانی
خوونما
(ئەردە.): خۆنووێن، بەفیز.(ئەردە.) – یی: خۆنووێنی، بەفیزی
سەرچاوە: نالی
خوونچەکە
ڕەوانبوونی خوێن.

کووچە کووچە خوون چەکەی پەیکانی موژگانی گوڵم،
بۆ شەهیدیی شاهیدە دائیم کە خوێنم جارییە
سەرچاوە: نالی
خوونکار
خوێنڕێژ. پادشا.

برۆت باڵی هوما سایەی سەری سوڵطانی حوسنت بوو
خەطت هات و وتی: من ناسیخی طوغرایی خونکارم
خوونە
کستهٔ شالی