ئوغرکردن

ڕۆین

اغر، رفتن، جرمزە.

ئۆخر، ڕوین. [سەفەر]

ذهاب، ذهوب، سیر، مسافرة، وداع.

سفر
یُمن سَفر، اغور

سەفەر
خێر دیتن لە سەفەردا

«نا.» ۱- سەفەرت خێری پێوەبێ، تووشی چاکە ببی لەم سەفەرەدا. «کڵاولار گورجی کەو ڕەفتار، نەزەر ناکەی ئەڕۆی، ئۆغر» «لە تیری ئاهی ناکامیم، حەزەر ناکەی ئەڕۆی ئۆغر» «گۆران» ۲- لە کاتی ڕۆییشتنی کەسێک بۆ شوێنێ بە شێوەی پرسیار: ئۆغر؟، ئۆغربێ؟مانای: بۆ کوی؟ بۆ کوێ دەچی؟ دەدا کە ناواخنی داوای خێر و چاکەی تێدایە بۆ ئەو کەسەی پرسیارەکەی لێدەکرێ. «مام ڕێوی ئەوە ئۆغر بێ؟» «لەسەر خێران بۆ کوێ دەچی؟»، «دا بڕۆ بڕۆ! بۆچی ناڵێی حاجی ڕێوی ئۆغربێ!» «چیرۆکی فۆلکلۆری» ۳- تمـ: ئۆغر کردن. تێبــ.ینی: ئەم وشەیە لە تورکی و فارسیشدا هەر بەو مەعنایانە بەکاردێت.

ڕۆیین، ڕۆیشتن، چوون، ماڵاوایی، سەفەری خێر، کۆچی پیرۆز._ت خێر بێ: ئۆغراتەیا خێربێ، کۆچت خێربێ، ئۆغربێ؟ بۆ کووێ بەخێر دەچی؟

«مستـ. لا.» سەفەر کردن، لە شوێنێکەوە بۆ شوێنێک، چوون، ڕۆییشتن.: دوێنێ ئۆغریان کرد، ئەوە هێشتا ئۆغرتان نەکردووە، بۆ کوێ ئۆغر دەکەن.