تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: شیرینی نوێ
(تَحتَ. عِندَ. حينَ. لدى) الطَلَب
لە کاتی خۆیدا. لە کاتی داواکردندا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
إحتِمَى (بـ. عند. مِن)
إتَّقَی / خۆی پاراست. خۆی (پێ. لیَ) پاراست.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
إمام الجامع. إمام عند المسلمين
سەرچاوە: شیرینی نوێ
إنهيار الصُخور أو اترِبَة عِندَ المُنحَدَر
إنزلاق وإنهیار أرضی / ڕۆچوون. داڕووخان. هاڕەکردن.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
الدورة النَزويَة عند الحيوان
طلب الانثی للذكر / ئارەزووی بۆ نێر. هاتنەفاڵز بەباون. بەکەڵهاتن.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
الدَوْرَة النزويَة عند الحيوان؟ طَلَبُ الأنثى للذكر. هاتنه (فال. با)
ئارەزووی گان.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
حَلَّ (بـ. في. عند. على)
نَزَل. اقام / لایدا. مایەوە. گلی خواردەوە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
ذِكر ديني عند الصوفيين
زیرکی دەروێش.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
سَيِّد عند الاسلام
من كان من السُلالَة النَبَویَة / سەیید. سەیی.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
صَفَر عند التنفس
أحدث صوتاً / مشەی ئەهات. شەشی ئەکرد.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
صك الغُفران عند المسيحين
رِسالة الغفران / نامەی بەخشین. نامەی لە گونا. خۆشبوون.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عند
[ق.ع ]
(ئیند - ind)
لا، نزیک، (ئاوەڵفرمانی کات و شوێنه).
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عِندَ (اسم لمكان الحضور)
صین. لدی. اثناء. سافرت عند مَغیب الشمس / اثناء المغیب / لە کاتی.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عِندَ الإضطرار. عِند الضَرورة
لە ناچاریدا. لە کاتی ناچاری و پێویستی و تەنگانەدا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عند الإطلاع
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عِندَ الإقتضاء
عند الحاجَة. عند الضرورة / کە پێویست بوو. بە کاتی پێویستیدا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عِند الإمكان
بە گوێرەی توانا. ئەگەر توانرا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عِندَ الحاجَة
عِند الضرورة / لەکاتی پێویستیدا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عِندَ الحاجَة. عِند الإقتضاء. حين الضَرورَة
لە کاتی پێویستدا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عِندَ الحافِر
من البدایة / لە سەرەتاوە. پێشەکی.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أغَبّ عِندَه
بات / شەو مایەوە. شەوی بەسەرا چوو.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
تَمَكَّنَ عنده
مَكُنَ عنده. صار ذا مكانة / جێگەی خۆی کردەوە. جێگیر بوو. بەرزبووەوە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
حَظيَ عِندهُ
نال الخُطوطیَّة / ڕێزی لێگیرا. نانی کەوتە ڕۆنەوە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عِندَئِذ
حِنئذٍ / ئەوسا. لەوکاتەدا. ئەودەمەی.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عِندَكَ
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عندلیب
[ا.ع ]
(ئەندەلیب - endelȋb)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عندم
[ا.ع ]
(ئەندەم - endem)
جۆرە گیایەکە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عِندَما
ڵمّت. حینَمام لە کاتی. لە کاتێکدا. کەی. هەر کاتێ.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عِندى
لَدیَّ. أملك / هەمە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عِندي
فی رَأی / بەلای منەوە. ڕام وایە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
لامانع (لَدَي. عندي). ليس لَدَيَ مانِع
سەرچاوە: شیرینی نوێ
لَقيَ أو نالَ حُظوَةً عنده
حَظیَ عِندَهُ / ڕێزی لێگیرا. نانی لای کەوتە ڕۆنەوە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
مَكُن عِنْدَهُ. صار ذا مَنْزِلَةٍ ومكانَة
بو بەخاوەن دەسەڵات. بەرز بوەوە. لای گەورە بوو.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
من تِلقاء نَفسِهِ أو ذاته. من تلقاء النفس أو الذات. من عنده نفسه
سەرچاوە: شیرینی نوێ
ذَرِعَ إليه وعنده
تَشَفَّعَ / ڕووی لێنا. لێی پاڕایەوە. تکای لێکرد. دەستدامێنی بوو.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أعنَدَ
عانَد. عارض / بەرهەڵیستی کرد. بەرگری کرد. ناڕەزایی دەربڕی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
متعند
[ا.فا.ع ]
(موتەئەننید - mute’ennid)
سەرچاوە: شیرینی نوێ
مُتَعَنِد
عَنید. مُتَصَلِب / لاسار. قیرسچمە. بەقیتاکەوتوو.