وشەدان

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

بێ عار

کەسێکە لە هیچ چتێک پەند وەرنەگرێت._ی: پەند وەرنەگرتن

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عار

[ا.ع ]

(ئار - ’ar)

عه یب و نه نگ، ریسواییع شه رمه زاری،فه زیحه ت.

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - فارسی

عار

عار، نَنَگ، دَرواخ

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - کوردی

عار

نەنگ، تەشک [شوورەیی]

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - عارەبی

عار

عار، عَیب

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

عار

عار، ننگ
کنایه از عورت

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

عار

شەرم، شوورەیی، دەگەڵ عەیب دە ڵێن: عەیف و عار
برێتی لە ناوگەڵ: عەیب و عارت داپۆشە

سەرچاوە: نالی

عار

نەنگ و شوورەیی.

« نالیی »! وەرە هەزلێکی کە عاری شوعەرا بێ
ڕووڕەش مەکە پێی صەفحەیی هەر لەوح و کیتابێ

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

عار

نەنگ، تەشک، بە کوردی (حار)ه.

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

عاردان (سوور. ، خۆ.)

زۆرەوانی، له بنچینه حەرددان، حارددان، ئارددان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارز

[ا.خ ]

(ئازه ر ـ azer)

ناوی پیاوێکه ده ڵین به بێ ئیمانی مردووه و پاش چل رۆژ حه زره تی عیسا زیندووی کردۆته وه و ئه وجا ئیمانی هێناوه.

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - فارسی

عارز

گرزا، گرزنده، دادخواه

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - فارسی

عارز

ناوَر، نشوَریده، تاوَریده (ضد گوهر)

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - کوردی

عارز

دادخوا، دادکەر، هاوارکەر [سکاڵاکەر، دادخواز]

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - کوردی

عارز

تازە، تازەپەیدابووگ، ڕوکەش، ملاهاتگ [ڕوکێش، ڕواڵەت، لابالا (بەرابەری ماڵ و گەوهەر)]

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - عارەبی

عارز

عارِض، شاکی، مُتَشَکّی، مُتَظَلِّم

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - عارەبی

عارز

عبرِض، تاری

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - فارسی

عارزبوون

گُرزیدن، ناوَریدن

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - کوردی

عارزبوون

دادخوایی کردن، ملاهاتن [دادخوازی، سکاڵا کردن، تازە پەیدابوون]

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - عارەبی

عارزبوون

تَشَکّی، تَظَلُّم

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - فارسی

عارزی

ناوَری، ناگوهری

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - کوردی

عارزی

ڕوكەش، تازگی، مەلاهاتگ [لابەلایی، ڕواڵەتی]

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - عارەبی

عارزی

عارضّی

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارض

[ا.فا.ع ]

(ئاریز ـ ariz)

پێشهات،ئه وه ی که پێش بێ و زوو بڕوات، عه رزکار، ته ختی ده موچاو،چاره،روخسار،روو،شکاتکار،رووداو،قه وماو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارض شدن

[مص.ل ]

(ئاریزشوده ن ـ arizșuden)

ڕوودکان، سکاڵاکردن، دادخوازی کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارضه

[ا.فا.ع ]

(ئاریزه ـ arize)

شتێ که پێش بێ،پێشهات، رووداو،قه وماو، نه خۆشی، به ڵا، رووداوی چاوه ڕوان نه کراو، پێویستی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارضی

[ص.ع ]

(ئاریزی - arizî)

ناپایه دار،ره وته نی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارضین

[ا.ع ]

(ئاریزین ـ arizeyn)

هه ردوو رووی ده موچاوع هه ر دوولای چاره، هه ردوو لای رووخسار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارف

[ا.فا.ع ]

(ئاریف - arif)

دانا،به سه برو حه و سه ڵه، خواناسع حه کیمی ره بانی ع سۆفی، ده ڵێن عارف که سێکه بۆیه خوا ده په رستێ چونکه شایسته ی عیباده تهع نه ک به ئومیدی پاداشت یان له ترسی سزا.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان