«کن.» ئەگەر شتێک بەش دەکەن ئێمەش بەشی خۆمان دەوێ. تێبــ.ینی: به لای منەوه ئەم وشەیه، هەر بۆ ئەو کاته بەکاردێت که یەکێک به حەققانەت و ڕاستی بەشی دەشتێکدا هەبێ و ئەگەر ویستی وەری بگرێ، نەک ئەوەی که «بەش» بخاته ناو شتێکەوه «ببێته شەڕێک تێیدا»، جا بۆیه وا تێدەگەم:: «بەشداری خەمتانم» یا «له خۆ پیشاندانەکەدا بەشدار بوو» که تازه له «مساهمة» و «اشتراک» ی عەڕەبی ڕا تەرجمه کراون، له جێی خۆیان نەبن و بۆ ئەم تەرحە وشتانه: هاوبەش، هاوبەشی، به باشتر دەزانم. 2- «مج.»،مک.» سەگ. تێبــ.ینی: بەو ئیعتیبارە ی که هەرچی له ماڵێ بخورێ بەشی ئەوی تێدایه و دەبێ بیدرێتێ.

(شه دائید - şeda’id)

ناخۆشی ، ته نگانه ، کاره سات.

(شیداد - şidad)

توند ، سه خت، مکووم ، به رز.

تند بستن

توند بەستن

(ئاتەشدان - ateşdan)

کورە، کوانوو، مەقڵی، وەجاغ، ئاگردان.

رازاندنەوە و جوانکردنی شت

شتی شۆدار

آش دار، اهاردار، شوی دار.

شۆدار، ئاهاردریاگ. [دەقدراو]

بت، ملعوب، لعابی، منشی.

شۆدار، دەقاقدار، شێدار، ئاهاردریاگ

ئاڵۆشاوی

«سفا.» تمـ: ئاڵۆشاوی ١ و ٢ «ا».

خارشتدار، خورشتدار. _ی: خارشتداری

بەژان._ی: ژانداری، کولی

(ئەرتیشدار - ertişdar)

کەشکری، سوپایی.

دەرمانێکە کە مەردوومی پێ بێ هۆش دەخەن

خاوەن بەش

بخش¬بر، همبخش.

بەشبەر، هاوبەش. [شەریک، هاوپشک]

سَهیم، قَسیم، شَریک.

سهیم
کنایه از سگ پاس

خاوەن بەش، شەریک: لە ماڵدا بەشدارم
برێتی لە سەگی پاس

« «سفا.» 1- حاڵی کەسێکی بەشی له شتێکدا هەبێ.