تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: شیرینی نوێ
إستَفَّ. سَفَّ. بَلَع. إزدَرَدَ
سەرچاوە: شیرینی نوێ
خَسف
نُقصان. نَقیصَة / ناتەواوی. کەم و کووڕی.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
خَسف
سەرچاوە: شیرینی نوێ
خَسف
هَدم / داڕووخان.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
خَسف. خُسف
ذُلّ / ڕسوایی. بێئابڕوویی. تڕۆیی.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
خَسفَة
البُقعَة المُنخَفِضَة / داتەپیو. ڕۆچوو. بەقووڵاچوو.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
سَفَّ
إستَفّ. بَلَغَ. إزدَرَدَ / قووتیدا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
سَفَّ
بڕوانە أسَفّ.
سف(باک.)
هەر٬ تە،نها٬ تەنیا.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عَسف
ظُلم. تَعَسُّف / زۆرداری. جەور و ستەم.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عَسف
سلوك غیر الطریق الصحیح / لاڕێ گرتن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سفلی
[ص. ع ]
(سوفلی - suflî)
سەرچاوە: شیرینی نوێ
إبن سِفاح
إبن زِنی / زۆڵ. بیژی.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
إسفنج. سَفَنج
ئیسفەنج. کەفی دەریا. هەور.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
اسفار مُفرَدُها سِفر ومفردها سَفَر
بڕوانە سِفر. سَفَر.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
تزوج إمرأة سِفاحاً
خاک سفت
رُس، رُست.
خاک سفت
خۆڵی پتەو که بۆ دروست کردنی دەفری سواڵەت کەڵکی لێ¬وەردەگیرێت.
خاک سفت
تُراب.
خروێرکەی سفت
جوورە خروێرکەیەکە سەری زوو دەر دەبێ زیپکەی وورد ووردی لێ پەیدا دەبێ، ئاوڵەی سفت
سەرچاوە: شیرینی نوێ
خَسَفَ. إنخَسفت البئر
إنهدمت / داڕووخا. پڕبووەوە.
دێو سفی
دیو سفید، دیو سپید. (پهلوانی بودە مازندرانی.)
دێو سفی
پاڵەوانێکی مازەندەرانی بووە.)
دێو سفی
دِیو سَفِید.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ریش سفید
[ا. ص ]
(ریش سیفید - rîş sifîd)
ڕدێن سپی، ده مڕاست و گه وره ی قه وم.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زاج سفید
[ا. مر ]
(زاجی سیفید - zaci sifîd)
زاخی سپی .
سەرچاوە: شیرینی نوێ
سامَهُ خَسفاً
أذَلَّهُ. أهانَ / ڕسوای کرد. ئابڕووی برد.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سفائن
[ا. ع ]
(سه فائین - sefa’în)
که شتییان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سفاح
[مص. ع ]
(سیفاه - sifah)
زیناکردن، خوێن رشتن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سفاح
[ص. ع ]
(سه ففاه - seffah)
خوێن رێژ، به خشنده، قسه زان.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
سَفّاح
سَفّاك الدِماء. مُریق الدماء / خوێنڕێژ. کوژەر. پیاوکوژ.