وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خجلت زده

[ص ]

(خیجلەت زەدە - xiclet zede)

شەرمەزار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خوی زده

[ص ]

(خوی زەدە - xûy zede)

ئارەقە کردو، ئارەقاوی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ذوق زده

[ص. مف ]

(زه وغ زه ده - zede zewx)

که سێک که له ئه نجامی مژده ی خۆش یان به مراز گه ییشتن زه وق و که یفی په یدا کردبێ، به که یف و زه وق.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زده

[ا. مف ]

(زه ده - zede)

لێدراو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سایه زده

[ص. مف ]

(سایه زه ده - zede saye)

ده ست لێوه شاو، که سێک یان شتێ سێبه ر لێی دابێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شتاب زده

[ص.مر ]

(شیتاب زەده - itabzadeş)

پەلەپەل، هەڵەپەڵه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شراب زده

[ص.مر ]

(شه راب زه ده - șerabzede)

کەسێک شەراب لێی دابێ و له بەر چاوی کەوتبێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صرع زده

[ص.مر ]

(سه رء زه ده - ser’zede)

فێدار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صفرا زده

[ص.مر ]

(سه فرا زه ده - sefrazede)

دووچار به سه فرا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

فراق زده

[ص. مر ]

(فیراغ زەده - firax zede)

جودایی کێش، هیجران دیته، موفتەلا بەدەردو ئازاری جودایی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

فلک زده

[ص. مر ]

(فەلەک زەده - felek zede)

داماو، کڵۆڵ، بێ بەخت، بێ تالح، هەژار، بەسته-زمان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

قلم زده

[ص. مف ]

(غەلەم زەده - xelem zede)

نووسراو.

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

بزدهان

ترسیدن

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

بزدهان

ترسان

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

بزدهان(باک)

ترسان

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

بزدهاندن(باک)

ترساندن

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

شانزدهەمین

شانزدەهمین

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

شانزدهەمین

دوای پازدەهەمین

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

یانزدهی

یازدهم

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

یانزدهی

یازدەهەم

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دردزده

[ص. مف ]

(دەردزەده - | derd zede)

نه خوش، دەغه زار، دەرده دار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خمارزده

[ص.مر ]

(خومار زەدە - xumar zede)

کەسێ کە شەراب لێی دابێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دوازده

[ا ]

(دەفازده - devazde)

ژماره دوانزه، (12).

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دوازده امام

[ا.مر ]

(دەفازده ئیمام - devazde imam)

دوازده ئیمام، عەلی کوری ئەبی تالیب و دوازده رؤلەی حەزرەتی عەلی که تایفەی شیعه باو ەریان به ئیمامەتی وان هه س.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دوازده جوسق

[ا.مر ]

(دەفازده جەوسەغ - devazde cewsex)

دوازده بورج.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبزده

[ا. مر ]

(سه بزدیه - dih sebiz)

ئاسمان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سرزده

[ق. ص ]

(سه رزه ده - serzede)

که سێک له پڕو بێ ئاگادارکردنه وه و بێ شه رمانه بچێته شوێنێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سرزده

[ص. مف ]

(سه رزه ده - serzede)

سه رکوتکراو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سرمازده

[ص. مف ]

(سه رمازه ده - sermazede)

گیا یان دره خت یان میوه که سه رما زه ده داری کردبێ، به شه ر که له سه رماوه تووشی نه خۆشی بووبێ، سه رمابردگ، سه رمابرده ڵه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سودازده

[ص. مر ]

(سه ودازه ده - sewda zede)

عاشق، شه یداو شێت، مالیخولیایی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سیزده

[ا ]

(سیزده - sîzde)

سیازده (13).

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سیزده بدر

[ا. مر ]

(سیزده بیده ر - sîzde bider)

سیازده به ده ر، داب و نه ریتێکه له رۆژی سێزده ی فه روه ردیندا له ئێران به رپا ده کرێ، خه ڵکی ده چنه ده رێی شاران و له ده شت و ده رو سه وزه زاراندا ئه و رۆژه به خۆشی و به هه موو جۆره وازییه ک ده به نه سه رو گوایه شوومی و نه حسی رۆژی سێزده وه ده رده نێن و کیژانی عازه ب گیایان گرێده ده ن به و نیازه ی که به ختییان بکرێته وه و له ساڵی نوێدا شوو بکه ن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شانزده

[ا ]

(شانزده - şanizde)

ژماره شازده (١٦)

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

شانزده

شازده.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شب یازده

[ا.مر ]

(شەب یازه - eb yazeş)