تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەرچا
بەرچا
«نت.»، «مک.» خواردنی بەیانان که لەپێش چا خواردنەوەدا دەخورێ و زیاتر ماست و پەنیر و کەرە و هێلکه و ئەو جووره شتانەیه.* بەرچایی، بەرقەننه. بەر قلیان. «مک.» قاوەتوون، بک.» خورێنی.
بەرچا
بەرقەنە، بەرقەلێک، بەرچایی، سەرتیشت. (بۆتا) بەرتاشت. (باک) بەرتەشت، بەرتێشت، بەردلک، بەردل، ناشتا، یەکەمین خوواردنی بەراییە لە بەیانیاندا
بەرچاوگه
«نت.»، «سیه.» 1- خشڵێکی ژنانەیه له ئاڵتوون، زێو یا متو مووڕ دروستی دەکەن و ژنان لەنیوەی لای پێشەوەی سەریان قایمی دەکەن و به ناوچاوانیاندا دێتەخوار.*(مک.) پێشەسەر 2- تم: بەرچاوکه.
بەرچارە
چارە دەکرێت
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەرچاو
بەرچاو
پیش¬چشم، جلوَچشم، چشم¬انداز.
بەرچاو
مَنظَر، مَحَلُّ النَظر، مُوقِع النُّظَر.
بەرچاو
منظره
زیبا
پدیده
بەرچاو
1- «نت.» ئەو شتانەی که چاوی ئادەمیزاد دەیان بینێ، ئەوانەی که له نزیک ئینسان هەڵکەوتوون:: بڕۆ لاچۆ بەڕچاوم چۆڵ کە. «که تۆ ڕۆیی، لەبەرچاوم - کورەی خاکێ به ئاودا چوو + لەپاش تۆ ئەی گوڵی نەوڕەسته خاکی کوێ بەسەردا کەم». «وەفایی.، کۆڕ، ل-74» 2- «ست.» حاڵی هەموو ئەو شتانەی که له پێش چاوی ئینسان بن. «مج.» ئاشکرا، دیار. «عا.» واضح.* «بک.» بەرچاڤ.
بەرچاو
پێشچاو، تەماشاگە، چاوەنداز، دیمەن، پێشگە، پێشگا، (ڕۆژ) توویزم. بەرچاوکە. چتێکە هەمیشە لەبەر چاو بێ
بەرچاو تاریک بوون
پیش¬چشم تار شدن.
بەرچاو تاریک بوون
پێش چاڤ ڕەش بوون: ئیدێومه له نائومید بوون، زۆر تووڕه بووون...
بەرچاو تاریک بوون
مَدَش، اِدرِهمامُ البَصر.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەرچاو تاریکبوون
بریتییە لە ڕقهەستان و تووڕەبوون
بەرچاوتاریک
ناامید
مایوس، عصبانی
بەرچاوتاریک
بەرچاوتاریک
پێشچاوتاریک. تووڕە._بوون: پێش چاو تاریک بوون. مەبەس لە تووڕەبوون و ڕ> هەستانە
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەرچاوتێر
مەردوومی دڵفراوان
بەرچاوتێر
سخی و بخشنده
بەرچاوتێر
دڵاوا، سەغاوەت