تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صوف
[ا.ع ]
(سووف - sûf)
خوری،خوری مهڕ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صوف پوش
[ص.فا ]
(سووف پوش - sûf pûș)
په شمینه پۆش، خوریپۆرش،که سێ که جلی په شمی له به ر بکات. (سۆفی).
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صوفی
[ا.ص.ع ]
(سووف - sûfî)
سۆفی که سێک که په یڕه وی رێباری سۆفیگه ری بکات.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صوفی وش
[ص.مر ]
(سووفی ڨه ش ـ sûfîveș)
سۆفی ئاسا، سۆفیانه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صوفیانه
[ق.ص ]
(سووفیانه - sûfîyane)
سۆفیانه، سۆفی ئاسا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صوفیه
[ا. ع ]
(سووفیه - sûfîye)
ده هلی ته ریقه ت، ئه هلی سۆفیگه ری.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صوفیگری
[ا.مص ]
(سووفیگه ری - sûfîgerî)
سۆفیگه ری، سۆفیاتی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
متصوفە
[ا.فا.ع ]
(موتەسەڤڤینە - mutesevvife)
ئەهلی تەسەوف، سۆفیان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
تصوف
[مص. ع ]
(تەسڤڤ¬ف - tesvvuf)
بوونه سۆفی، دەروێشی، پەڵاس پۆشی، ناوی تەریقەتێکی ئاینییه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
متصوف
[ا.فا.ع ]
(موتەسەڤڤیف - mutesevvif)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
موصوف
[ا. مف. ع ]
(مەوسووف - mewsûf)
وەسفکراو، ستایش کراو، پەسند دراو.