تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شفا
[ا.ع ]
(شەفا ـ șefa)
ڕەخع کەنار، قەراخ،لێوار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شفا¬عت
[مص.ع ]
(شەفاعەت ـ șefa’et)
شەفاعەت، تکاکردن، داواکردنی عەفویان کۆمەک له که-سێک بۆ کەسێکی دی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شفاء
[مص.ع ]
(شیفاء ـ ifa’ș)
چاکبوونەوه له نه خۆشین.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شفابخش
[ص.فا ]
(شیفا¬بەخش ـ șifabexș)
شفادەر، (پزیشک و دکتوور یان دەرمان که نەخۆش چاک بکاتەوه).
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شفاجرف
[ا.مر.ع ]
(شەفا جوروف ـ șifa curf)
ڕەخ،کەناری دۆڵ¬یان حەوزو گۆلاو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شفاخانه
[ا.مر ]
(شیفاخانه ـ șifaxane)
نەخۆشخانه، خەستەخانه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شفادارو
[ا.مر ]
(شیفا داروو ـ șifadarû)
دەرمانی شفادەر، مۆرفین، بەنگ ،بەنج.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شفاعتگر
[ص.فا ]
(شەفائەتگەر ـ șefa’etger)
شەفاعەتکار، تکاکار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شفاف
[ص.ع ]
(شەففاف ـ șeffaf)
ڕوون و ساف (وەکو شووشەو بلور).
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شفانه
[ا ]
(شەفانه ـ efaneș)
جۆره باندەیەکه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شفاه
[ا.ع ]
(شیفا ه ـ șifah)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
استشفاء
[ع - مص - م ]
(ئیستیشفاء - istişfa’)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اشفاق
[ع - مص - ل ]
(ێیشفاغ - işfax)
بەزەیی هاتنەوە، دڵسۆزیکردن.
فاشفاش
(ئەردە.): ئاشکرا٬ بێ پەردە
هەشفاندن(باک.)
خەت بەسەرکێشان٬ کوژاندنەوە.