وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

بد سرشت

[ص ]

(بەد سریشت - bedsireşt)

بەدڕەسەن، ناجسن، ناڕەسەن.

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - فارسی

خوەش سرشت

خوش¬سرشت، پاک¬سرشت، شمال.

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - کوردی

خوەش سرشت

پاک¬سرشت. [بەختیار، ڕەسەن]

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - عارەبی

خوەش سرشت

سَعید.

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

خۆش سرشت

پاک سرشت، بەختەوەر، -ی: پاک سرشتی، بەختەوەری

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دیو سرشت

[ص. مر ]

(دیف سیریشت - div sirist)

دیوتەبیعەت، بەدخوو.

سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ

سرشت

سروشت .

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سرشت

[ا ]

(سیریشت - sirişt)

فیتره ت، سرووشت.

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - فارسی

سرشت

رِشت، سِرشت، جَهش، خمیره

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - کوردی

سرشت

[سروشت، خۆڕسک، خوو]

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - عارەبی

سرشت

طِینه، طَبیعَه، تَرکیب، مِزاج

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

سرشت

طبیعت

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

سرشت

خۆکرد، خۆرست

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عبیر سرشت

[ص.مر ]

(ئه بیرسیرشت ـ ebîr sirișt)

ئاوێته به عه بیر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

پاک¬سرشت

[ص ]

(پاک سیریشت - paksirişt)

پاک سروشت، ئەسیڵ، ئەسڵزاده.

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - فارسی

چوار سرشت

کیا، کیان.

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - کوردی

چوار سرشت

چوار سروشته که: ئاو، ئاگر، خاک، با.

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - عارەبی

چوار سرشت

طَبائع اَربَعَة.

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

چووار سرشت

چووار سووروشت

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

گران سرشت

[ص.مر ]

(گەران سیریشت - geran sirişt)

تەمەڵ، خاو، سەنگین، بە ویقار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سرشتن

[مص. م ]

(سیریشته ن - sirişten)

شێلان، هه ڵشێلان، خه ڵقکردن.

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

سرشتی

طبیعی

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

سرشتی

خۆرسکاو

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اسرشتن

[مص - م ]

(ئیسریشتەن - isrişten)

خوڵقاندن، خەڵق کردن، هەوێن کردن.

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - فارسی

بەدسرشت

بَدمَنش، بَدسرشت، بَدگُوهر، اَنیر، سَتروک، جَلواد، بَدخو، دژخیم.

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - کوردی

بەدسرشت

بەدخۆ. [نالەبار]

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - عارەبی

بەدسرشت

دَنيء، شَرِس، زَعِر، عَسِر، غَلِق، جَعِظ، فَظّ، غَلیظ، رَديء الطِّینَة.

سەرچاوە: قامووسی زمانی كوردی - زەبیحی

بەدسرشت

ست.» ئەو کەسەی که بەتەبیعەت حەز له ئازار دان، زیان پێ گەیاندن و ناڕەحەت کردنی خەڵک بکا و خراپەی خەڵکی بێ خوش بێ.

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

بەدسرشت

کەسێکە لە زگماکییەوە بەدخووبێ

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان