تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەنی
خشڵی پڵپڵەدار
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەنی
سوجوق
بەنی
بنده، گناهکار. (که تُرک (یاتاخ) گویند.)
بەنی
گیراو، تاوانبار (که به تورکی "تاخ"ی پێدەڵێن.)
بەنی
مَحبوس، مُقَیَّد.
بەنی
باسلق
زیوری آویزان
بنده
زندانی
بەنی(فە)
دابەستوو، دابەستی. (باک) بەندە، نۆکەر. شیرنیاتێکە لە دۆشاوو گووێز دروست دەکرێ. زنجیرەی کێوان. کێو، شاخ، چیا، وەکوو بەنی پیرمەم، بەنی باوی، بەنەنۆک. (زا) سجووق. خشڵی پلپلەدار. بەندی، گوناهکار. ئەوانەی بەدارەوە بەن کراوون. بەنێکە گووێزو هەنجیری پێوە دەکرێ
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەنیر
بەنی کەڵەمەی ملی گای جووت
بەنیر
چنبرەبند گردن گاو
بەنیر
پەنکەڵەوە
بەنیر(باک)
بەنی کەڵەمەی ملی گاجووت
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەنیشت
بەنیشت(باک)
بەنیوان
بَندیوان، بَندیبان، دژخی، زندانبان، دُستاخچی.
بەنیوان
زینانەوان، دوساخچی. [زیندانوان: چاودێری زیندان]
بەنیوان
سَجان، حَدّاد.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
قازانج بەنیوەیی
قازانج بەنیوەیی
قازانج بەنیوەیی
کڕین و فرۆختی دوو یا چەند کەسانە بەسەر مایەی هەموویان بۆ ئەوەی کە قازانج بکەن بەدوو یا بە چەند بەشەوە
ئەزبەنیی
[[ئەز+بەنی «بەندی» ]]
«نتـ.»، «بکـ.» من بەندەی تۆ. تێبــ.ینی: وشەیەکە بۆ ڕێز لێگرتن و بە گەورە زانینی کەسێک، لە قسەکردنا بەکار دەهێنرێ. ٭ئەز خوڵام، ئەز گۆری، قوربان.
دارابەنیشتۆکێ
(باک.):دارەقەزوان
شۆربەنیزک (باک.)
نیسکێنه.
نالبەنیش
لەسەرلا خەفتگ
نەخش کردند لە قوماش
نالبەنییس
(باک.): جوورە سەنییرێکە
گیابەنیشت
گیاه قندرون
شیرهٔ گیاهی است