بگیر و ویل کن، بگیر و بَردِه.

[فەرماندان بەگرتن و بەردان.]

خُذ هَذا، واَطَلِق ذاکَ!

بنده، برده، بلون، گرا، آغوش.

زەڕخری، بەننه. [بەنده، کۆیله]

عبد، غلام، قن، مملوک، مولی، اسیر. (م: امة، جاریة)

«نت.» بەردێ یا چەند بەردێک که لەناوکه جۆگە و جۆمی تەنکاودا داید ەنین و خەڵک بەسە ریاندا له ئاوەکە دەپەڕنەوه. «سەر بەرد بازی ڕێته، تەن تەختەبەندی جێته + دڵ مەیلی خاکی پێته دڵ ماڵی خۆته بیبه» (مک، نالی، ل، ٣٩٥). *(مک) پردەباز.

«نت.» گاشەبەردێکه لە لادێی کوردستان. جحێڵان هێزی خۆیانی پێ تاقی دەکەنەوه. تێبــ.ینی: نیاز لەم تاقی کردنەوه ئەوەیه بزانن باڵق بوون و کاتی ئەوەیان هاتووه ژن بێنن.