آبشار، آوشار، آبریز.

تاف، تافگە، ئاوشار. [تاڤگە]

خرارە، شلالە، مصب. وێنە=ئاوشار ئاتاج=موحتاج

«نتـ.»، ١- تمـ: ئاوشار □ «ئەم بەچاو «در» و بە سەر لەعلی «هدیة» بۆدەبا «ئەو بەتف دەیکا بە میزابی شکستەی ئابشار» «نالی: مقبل - ١٥» ٢- چوونی تۆپ لە یاری «والیباڵ» دا، بە هەڵمەت و تاو بۆ مەیدانی بەرامبەر و شۆڕبوونەوەی بە ڕژدی بە کەنار تۆڕەکەدا * «کعر.» کەبباسی «عا.».

تاڤگە.

بێ مەحابا ئاو دەڕێژێ گەهـ بە فەور و گەهـ بە دەور
چاوی من موددێکە شێوەی ئابشاری گرتووە