تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



ئی من
هی من، ئی تۆ، هی تۆ. ئامرازی خستنەسەرە؛ دەری باژێڕی ئی مەزن: دەرکی بازاڕی ئی گەورە، لە (سووریە)دا بۆ نێرینان بەکار دەبرێ؛ ئی ئاوەدانە لە زگی خۆیدا
به من چه؟
به من چه؟
به من چه؟
به من چی؟، پەیوەندی به منەوه نییه.
به من چه؟
ما لي؟، ما عَليَ؟
بۆ من
بَهرِمَن، از بهر من، برای من، از برای من، واسەی مَن، از آنِ من.
بۆ من
[لەبەر من، هی من]
بۆ من
لِي، لِأَنَا.
شکەفتا دەڤی من (باک.)
مەڵاشووی من.
لە من
به من، از من.
لە من
ژ من، لێم. (لە من کەفت، لە من چوو)
لە من
لِي، مِنَّي.
لەسەر من
با من.
لەسەر من
پای من. (به عهده ی من)
لەسەر من
سَرمَن، به بهانه ی من.
لەسەر من
لەگەڵ من. (کێ لەسەر من؟)
لەسەر من
لە پای من. [لە ئەستۆی من، لە عۆدەی من]
لەسەر من
بە بۆنەی من. (ئەحمەد لەسەر من کوژیا) [بەهۆی منەوە]
لەسەر من
مَعي.
لەسەر من
عَلَی ذِمَّتي.
لەسەر من
عَلی رَغمي.
ئاش مناڵگەل
آش بچەها، آش بچگان، گند بیدستر، گندویدستر، خایەی سگ آبی.
ئاش مناڵگەل
ئاش مناڵگەل
ئاش مناڵگەل
چێشتە قوڵە. گون نگاوی
ئاواڵ منداڵ
ئاواڵ منداڵ
کیسەیەکی پڕ لە ئاوی مناڵدان کە دوای مناڵ لە سکی زەیستان دەر دەچێ، جفت
ئاواڵ منداڵ
«نتـ.»، «مکـ.» پەردەیەکه، لە منداڵدانی ئافرەتا، بۆ ماوەیەک مناڵەکەی لەناودا دەبێ و پاش ئەوەی لە دایکی جیادەبێتەوه، ئەویش فڕی دەدا. * «سیمـ.» ئاوەڵ / 2.
اواڵ منداڵ
باخچەی منداڵان
(باک)سەلیلانک
بۆنی منداڵ
بۆی منداڵ
بۆنی منداڵ، منداڵی ساوا تا دەگاتە دووساڵی ئەگەر بۆنی خووێن و خوڕی ژنی زاو بکا بەبۆن دەکەوێ، گیای گژنیژ بە خەنەوە لە ڕووو پێش سەرو دەستەکانی منداڵەکەی بنرێ بەسوودە
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
جای¬مند
[ص ]
(جای¬مەند - cay mend)
جوویین مناڵ
جووڵانەوەی منداڵ
جوین مناڵ
جوین مناڵ
جوین، جووڵیانەوە. [(بزووتنی کۆرپه)]
جوین مناڵ
قَمس، شَوص، تَهَنُّج، اِرتِکاض، اِمتِخاض، تَحَرُّک.
جۆلانەی منداڵان بۆ ڕاژاندن و نوواندنی
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
خنج و منج
خنج و منج
زیبا و دلربا