تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: شیرینی نوێ
أثارَ العواطق او المَشاعر
حَرَّكها وهَیَجَّها / هەست و بەزەیی و هۆش و پەروای جوڵان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شاعر
[ا.فا.ع ]
(شائیر - şaîr)
هەستیار، هەڵبەستوان، هۆزانڨان، شاعیر.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
شاعِر
سەرچاوە: شیرینی نوێ
شاعِر بـ
یَحُسّ بـ. یُدرِك / هەستیار.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
شاعِر فَحل
کەڵەشاعیر.
شاعر(ع.)
هۆنەر٬ هەستیار٬ بووێژ٬ هەڵبەس.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شاعرانه
[ق.ص ]
(شائیرانه - ş’îane)
شاعیرانه، شاعیرئاسا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شاعره
[ا.فا ]
(شائیره - a’îreş)
هەستیار، هەڵبەستوان (بۆمێ).
سەرچاوە: شیرینی نوێ
شاعِري
خَیالی. رِوائی / خەیاڵاوی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اشاعرە
[ع - ص - ن ]
(ئەشائیرە - eşa’ire)
تیرەیەکی ئایینیە بە موریدو پەیڕەوانی ابوالحسن علی بن اسماعیل ئەشعەری گوتراوە، سوننی مەزهەبن و باوەڕیان بە جەبریەت هەبووە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مشاعرە
[مص. ع ]
(موشائەرە - muşa᾿ere)
شیعر خوێندنەوە بەرانبەر بە یەکتر تا بزانرێ کێ شاعیرترە یان شیعری زۆرتری لەبەرە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أثارَ العواطق او المَشاعر
حَرَّكها وهَیَجَّها / هەست و بەزەیی و هۆش و پەروای جوڵان.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
تَبَحَّرَ الشاعر أو الخطيب
إتَّسَعَ فی القَول / زۆری وت. قووڵی کردەوە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
تشاعَرَ
إدّعَی الشعر. تظاهَرَ بأنه شاعِر / خۆی کرد بە هۆنەر.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
تَشَبَّبَ الشاعِر بالفَتاة. شَّبَت أي حَسَّن شِعرَهُ بذكر النساء
هۆنراوەکەی بە باسی ئافرەت ڕازاندەوە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
كريم (الأخلاق. المباديء. المشاعِر)
سەرچاوە: شیرینی نوێ
مُؤَثِرٌ في النَفس والعواطف. مُحَرِك. مثير للمشاعِر
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
متشاعر
[ا.فا.ع ]
(موتەشائیر - muteşa’ir)
شیعرباز، شاعیرنمایی، ئەوەی خۆی بە شاعیر بزانێ.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
مُراعٍ لحقوق ومشاعِر الآخرين. مُنْصِف. مُهْتَم بالآخرين
بەتەنگ خەڵکەوە هاتن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مشاعر
[ا. ع ]
(مەشائیر - meşa᾿ir)
هەستان، جێی عیبادەتی حاجییان، شوێنی قوربانی کردن، قوربانگە.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
مَشاعِر
بڕوانە شُعور.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
نَسَبَ الشاعِرُ بالمرأةِ. تَغَزَّل. شَبَّب
هۆنەر هۆنراوەی دڵداری هەڵئەدا بەباڵەی ئافرەتدا.