پێکران، ئەنگوان، وەنیشانەکەوتن

(مست. لا.) تم: ئەنگوان.

ئەنگووان، لێدران، پێکران، خچان، خرچان، خێچان، بەرکەوتن، وەبەرکەوتن

تیرخورده

پێکراو، هەنگواو، ئەنگافتی

(نمف. سمف. : ئەنگیوران)، (مک.) کەسێکی بە شتێکی ماددی (بەرد، گوللە...) پێکرابێ و (فاعیل)ەکەش مەجهوول بێ. *ئەنگواو.

تیرانداز ماهر
سکون حرف

دەست ڕاست، نیشان ئەنگێو، لەئامانج دەر
زەنەی سەر پیت

(نفا. سفا. : ئەنگاوتن)، دەست ڕاست، کەسێکی چاک لە نیشانی بدا، ئەوەی فیشەکی بە خەسار ناڕوا. ئەنگیوەی وەک (سمکۆ)ی هەرنابیتەوە، لە مەحموودکانێ جاندارێک هەر بە عاستەم سەری بە دەرەوە بوو، لە دەستی دەرنەچوو.

بڕوانە: ئەنگێو

شۆڤار، سەرگەردان

«ستـ.»، «هو.» حاڵی کەسێکی بە شوێن کەسێکا یا شتێکا وێڵ بێ. «ئەر ساحیب شەرتی، شیرین، وێڵ تۆم» «بەی تەور مۆینی ئەڕاگێل تۆم» «خانا- ٢١٦» تێبــ.ینی: ئەم وشەیە لە دوو کەرتی «ئەڕا» و «گێڵ» پێکهاتووە. بە لای منەوە یەکەمیان «ئەڕا» دەبێ «هەرا» ی ئاوێستایی بێ کە بە مانای کێوە و لە زمانی کوردیدا «هەڵەت» و «هەردە» ی لێکەوتۆتەوە، دووەمیشیان «گێڵ» ە لە مەسدەری «گێڵان» بە مانای گەڕان و سووڕانەوە، بە تێکڕایی مانای وشەکە دەبێتە: وێڵی چۆل و بیابان.

کونێکە بای لێ بێتە ژوورەوە

منفذ باد

کونەبا، قەڵشێک یا کونێ کە بای لێوە دێ

کەسێکە مەردووم تووڕە و پەست بکا

مسخره کننده، مانعی در کنار راه که بار با آن برخورد می کند
مسخره کننده

بەرد یان داری پەنا ڕێگە کە باری تێ دەگیرێ
کەسێ کە بە گاڵتە پێ کردن خەڵک تووڕە دەکا

کەسێکە مەردوومی پەست و تووڕە بکات

(ست.)، (مک.) چلۆنایەتی شوێنێکە لە ڕێ و بانان کە بەردێکی گەورە، بەرزایی زەوی، قەدپاڵی کێو یا لقوپۆپی داران لە باری وڵاغ بدات.