ڕنگاو

رَنگاب. (انگور را دانه کرده و میان خمره می ریزند و آب انگور را با کمی سرکه روی آن می ریزند و زمستان می خورند.)

ڕنگاو [(دەنکە ترێ دەکەنە ناوکووپەڵەوە و ئاوی ترێ وتۆزێک سرکە دەکەن بە سەریدا وزستان دەیخۆن)]

نَشیع١ الْعِنَب.

انگور در سرکه ریخته

ڕنگاو

(سل.): ڕنگاو، ڕەواقی هەنگووینییه بەو چەشنە پەروەردە دەکرێ: لە ناو سەوەتە ترێیەکیدا، که چەند هێشووێکی ساخ بێ هێشووەکانی جووایەز دەکرێنەوە ئەوانی تریش دەکوشرێن و کلووە ترێیەکیش بە سەر قونچکی هێشووە ساخەکانەوە دەکرێ و هێشووەکان له شیلەی ترێ کوشراوەکان هەڵده کێشرێ ئەو جار لەسەرە خۆ لە نێو کووپەیەکی دادەنرێن و شیرەی ترێ کوشراوەکەی تریشی بەسەر دادەکرێ و بەو چەشنە سەری دادەپۆشرێ تا دووسێ مانگان هەڵدەگیرێت ، کە دەرهێنرا ترێ و شیرەکەی کەمکەمە دەخۆن وە تا ئەندازەیێکی مرۆش سەرخۆش دەکات، دەڵێن لە ترێی قرمزی دروست دەکرێ و کیلۆیەکیشی سرکە تێدەکرێ کە لێی چێژرا و زۆر ترش بوو کەمێکی ئاویشی تێدەکەن

جۆرە جنێوێکی کوردییە

(کەژگاڤ - kejgav)

گامێشی هیندی.

دشنامی است

جوێنێکە

کەرانباوگاو٬ بۆ جنێو بە کار دەبرێ

کرانباوگاو

(بابا.):کەرێکە تەنها زەڕینی ەبێ و پەڕینی نەبێ بۆ وێنە بۆ کەسێکیش بەکاردەبرێ ٬ کەهەر قسەی هەبێ و کرداری نەبێ

(گورگاڤ - gurgav)

جۆرە پێڵاوێکە.

تلخک گندمزار

دەنکێکی تاڵە لە گەنمدا

گۆلاوێکە کە بۆنی کردبێ