بەروودووانان

«مست.، مت.»، تاوانی کار و کردەوەیێک خستنه ئەستۆی کەسێ::ئاگای له هیچ نەبوو کەچی دزیەکەیان به سەردا هێنا. *به ئەستۆ دا هێنان. بەمل داهێنان، خستنه ئەستۆ.

سرکشیدن

یەکجێ دەم پێوەنان و هەڵقوڕاندن، بێ نێوان دان فڕ کردن

«مست. لا.» به یەک بین خواردنەوەی هەرشتێکی تراو «ئاو ماستاو، ئارەق و...و...» که دەقاپێک دابێ:: پەرداغەکەی هەڵگرت و به سەریەوه نا جامی دۆیەکەی به سەرەوەنا و تا چۆری لێ نەبری دای نەنایەوه «پیاڵەکەی نا بە سەریەوه و پێکێکی کەی بۆخۆی دروست کردەوه و وتی:» «بله:ژان، ل-95»

«ست.، مت.» دوور کردنەوەی کە سێ یا شتێ، له کارێک یا جێگەیەک:: ئەوه بۆ چی وا بەلاتەوه ناوین هەر لێمان ناپرسی؟ دەگەڵ دەستی خۆت ئەم کورسییەش بەلاوە بنێ.

به گوشەای نهادن

هەڵبەساردن، نیانەلاوە

هوابندان، یخبندان، سَرما، هواسردی.

بەندان، سەهۆڵبەندان، سەرما

بَرد، خَصَر، قُرّ، مَزد.

عنفوان

هەڕەت و دەمی بەستن: یەخ بەنان، ڕێ بەنان

نان بدە، بەخشندە، دڵفراوان. هەوابەندان، یەخ بەندان، سەرما، هەوا ساردی

به کار گرفتن

دە کار کردن

«مست. مت.» کەڵک وەرگرتن لە شتێ، لە کەسێ بۆ هەر مەبەستێک بێت:: ئەم قەڵەمه با بۆ تۆ بێ هێشتا بە کارم نەهێناوه، ئەمانه خەڵک بۆ مەبەستی تایبەتی خۆیان بەکاری دێنن.

لە پەناوی بارو پەردەیەکدا چتێک بەگووێی کەسێکی دادان

گیر آوردن

وەگیر هێنان، پەیدا کردن