تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: شیرینی نوێ
جاوَرَ رَبَّهُ
ماتَ / مرد. کۆچی دوایی کرد. گەڕایەوە بۆ لای خوا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ربه
[ا. ع ]
(ره ببه - rebbe)
خواوه ند، بتی له شێوه ی ئافره ت دروستکراو.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
رُبُه. السقى كل اربعة ايام مَرَّة
سەرچاوە: شیرینی نوێ
عَمَرَ رَبَّهُ
عَبَده / خوا پەرست.
بەربهەڤ(باک)
وێچوو، بەرانبەر._بوون._ کرن._ ئانین._ هاتن
سەرچاوە: شیرینی نوێ
رَمَى بِحَبلِه على غاربِهك تركه يَفعَل مايشاء
وازی لێهێنا. دەستبەرداری بوو. ئی ئەکا با بیکا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سربها
[ا. مر ]
(سه ربه ها - serbeha)
خوێن به ها، پاره یه ک بۆ خۆکڕینه وه بدرێ، خوێن بایی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سربهوا
[ص. مر ]
(سه ربیهه ڤا - serbihava)
بێ موبالات، ئه وه ی له دووی هه واو هه وه سی خۆی بێ.
سەربهوورد
(باک.): سەربرده٬ بەسەرهات٬ بەسەرات
سەربهی
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شیربها
[ا.مر ]
(شیر به ها ـ rbehașî)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
فربهی
[ا. مص ]
(فەربیهی - ferbihî)
قەڵەوی، گۆشتنی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کاربهر
[ا. مر ]
(کاربەهر – karbehr)
دەستکەوت، سوودی کار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
یخ دربهشت
[ا. مر ]
(یەخ دەربیهیشت - yex der bihişt)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دربه
[مص. ع ]
(دوربه - durbe)
کارامه له کارو سەنعەتان، مەعلان، جەربەزەو ئازا لەشەرو هەر کاریکی دی.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
آرَبَهُ
خاتَلَهُ وخَدَعَهُ / فێڵی لێکردز هەڵیخەڵەتان. خەڵەتانی.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
أحفى شارِبَهُ
بالغ فی أخذه / سمێڵی باریک کردەوە. قەیتانی کرد.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
ألهَبَ ظَهَرَهُ بالسَوط. جَلَّدَه. ضَرَبَهُ
بە قامچی دایگرتەوە. کێشای بە پشتیا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
تجربه
[مث. ع ]
(تەجریبه - tecribe)
جەرباندن، تاقی کردنەوه، ئەزموون، ساوکه.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
حَفا شارِبَهُ
بالَغَ فی أخذه / سمێڵی بایک کردەوە.
حەربه
گَدَر، گَدرَک، تیغ، جان، ژان.
حەربه
چەک، تێغ، ئاگر. [تێخ، ئامرزای شەڕ]
حەربه
حَربَة، سِلاح.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خربه
[ا.ع ]
(خوربە - xurbe)
کون، کونی دەرزی، هەر کونێکی خڕ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خربه
[ا.ع ]
(خەریبە - xerîbe)
خەربه نگ
خربنگ، گَرچَک فرنگی.
خەربه نگ
کرنک فەرەنگی. [خەربەند: گیایەکه.]
خەربه نگ
خَریقَ، خائِقُ الذَئب.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
دَبَّت عقارِبُهُ. دَبَّت مِنه عقارب السِعاية. إنَّه لَتَدُّب عَقارِبُهُ
یَقتَرِض اعراض الناس / قسەی ناشیرین وتن و پاشملە دوان و بە دەمەوە هەڵبەستن بەم و بەو.
سەرچاوە: شیرینی نوێ
رَبَّى (ذَقنَه. شارِبَه)
أطلقها. نَماها / ڕیشی هێشتەوە. سمێڵی گەورە کرد.
زربه
زبره، درشته.
زربه
دوشته. [زبرەی شت، درشتەی شت.]
زربه
نُخالَة.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شتربه
[ا ]
(شەترەبە - şetrebe)
ناوی ئه - م مانگەیە کە لە کلیله و دمنەدا بەفێڵی د¬منه ¬بە دە ستی شێر کوژراو.