تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



بەچەدان
رَحَم، مَشیمَة، مَهبَل.
بەچەدان(فە)
بەگووێ دادان
بەگوێ دادان
با اشاره فهماندن
بەگوێ دادان
بە هێما تێ گەیان
بەگوێ دادان
«مست. مت.» به شێوەیێکی ناڕاستەوخۆ، مەبەستێک دە کەسێ گەیاندن.:: وا دیاره هێندێ قسەیان بە گوێ دا داوه.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەگوێدادان
وتنی شتێک بەیەکێک لە پەردەدا
بەڵا¬گەردان
آسیب¬گردان. (بَلا گردان)
بەڵا¬گەردان
دەردەو گەڕێن، وەیەو گەڕێن. [قەزاوەگێڕ]
بەڵا¬گەردان
قِدیَة، صَدَقَة.
بەڵالێدان
[[عا. كو]]
«مست، لا» 1- گرفتار بوون، تووشی ناڕ ەحەتی هاتن. 2- «مج» نەمان، فەوتان، لەناوچوون:: دەک بەڵا لەم حاڵەدا. بەڵای لێاد ژیانی قوون دەرکان.
بەڵاگە ردان
[[ 2- به‌لا /1 + گەردان [، [ عا، كو ] ]
«نفا.» کەسێک یا شتێک یا ڕووداوێک که ئەو ەی لێ ڕەچاو بکرێ پێشی بەڵا بگرێ «وەکوو: سە دەقه، نەزر، خێر و خێرات» و له مرۆڤ دووری خاتەوه.* بەڵاگێڕ، بەڵاگێرڕەوه.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەڵاگەردان
بەڵاگەردان
قەزاگر، قوربان
بەڵاگەردان
قوربان، گۆری، بەڵاگێڕ، دەردەوگەڕێن، وەیەوگەڕێن._ی باڵاتبم: بەدەوری باڵات دا گەڕێم، بە قوربانی باڵات بم