تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اش دادن
[مص ]
(ئاش دادەن - aşdaden)
خۆشەکردنی پێستی حەیوانات.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اندام دادن
[مص - م ]
(ئەندام دادەن - endam daden)
ڕازاندنەوەو رێکخستن.
باران دادان
[[باران + دا (پێبف) + دان (فع.)]]
(مست. لا.) تم: باران بارین. تۆزێ خێراکەن خەریکە باران دابدا. کەمێ پێ هەڵگرن خەریکە باران دایدەدا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بازی دادن
( (بازیدادەن - bazîdaden))
خافڵاندن و فریودانی کەسێک، تەفرەدان، خاپاندن.
باناندنالفت دادن بچە حیوان بە حیوان دیگر
بانگ بە گوێ دادان
«مست.، مت.» خوێندنی ئەو دووعاعایانەی کە له دینی ئیسلامدا بۆ «بانگ /٢» دیاریکراوە. لەبن سەری منداڵی ساوای تازه لەدایک بوو. تێبــ.- ئەم کاره چەند ڕۆژێ پاش بوونی منداڵ دەکرێ، شەوێک به پێی حاڵ خێزانه خاوەن منداڵەکه، دۆست و خزم و کەسی خۆیان و مەلایەک بانگ دەکەن بۆ نان خواردن و ناونانی مناڵەکەیان قۆنداغەکەی منداڵەکە لەشوێنێک دادەنێن و «مەلا» لەلای ڕاستی سەری ڕا دەو ستێ و بانگ دەدا، پاشان به د ەنگێکی بەرز ئەو ناوه دەڵێ کە دایک و بابی منداڵەکه پەسە ندیان کردوه و دەبێژێ: «ئەو ناومان نا...».
به دم دادان
مست. مت.»، «مک.» 1- ماوەی قسه کردن لێ بڕینەوه و بێدەنگ کردنی کەسێک. 2- «کن.» کافی بوونی خواردەمەنی بۆ ئەو خەڵکانەی لە ماڵێک یا هەر جێگایەکی تر بن.:: جا ئەوەندەی ترێیه به دەمی کێ دادەدەی «بەشی ئەو هەموانه ناکا.
بەگووێ دادان
بەگوێ دادان
با اشاره فهماندن
بەگوێ دادان
بە هێما تێ گەیان
بەگوێ دادان
«مست. مت.» به شێوەیێکی ناڕاستەوخۆ، مەبەستێک دە کەسێ گەیاندن.:: وا دیاره هێندێ قسەیان بە گوێ دا داوه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
تندر دادن
[مص ]
(تەندەر دادەن - tenderdaden)
ڕازی بوون، قایل بوون، هاتنه رەدا، ئاماده بوون بۆ کارێ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
جان دادن
[مص.ل ]
(جان داده ن - candaden)
گیاندان, گیان سپاردن, مردن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
جوش دادن
[مص. م ]
(جوش دادەن - cûşdaden)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
حواله دادن
[مص.م ]
(هەڤالەدادەن–hevale daden)
هەواڵە پێ دان، سپاردن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خم دادن
[مص.م ]
(خەم دادەن - xem daden)
خۆبەزەوی دادان
(ئەردە.) : خۆبەزەویندان
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دادآفرید
[ا.مر ]
(داد ئافەرید - dad aferîd)
ناوی ئاهەنگێکی کۆنی مۆسیقییە.