غَرامَة، دِیَة، حَمالَة.

تَرجَمَة، تَفسیر.

1- «نمس.»،، «مک.» لێک جوداکردنەوەی ڕایەڵ و پۆی تێکاڵاو یا پاش و پێش کەوتەی «کر». 2- «نمس.»، «سن.» وە رگێڕان له زمانێکەوه بۆ زمانێک. تەرجەمه «تم: مردۆخ، ب1، ل-167» تێبــ.- مردۆخ بەرانبەر بەم وشەیه چە ند وشەیەکی فارسی: «پەچوو، نوورەند، دەستیدازه، پایخوان و هەم سیراز» ی نووسیوه، له «برهانی قاتیع» دا هەموو ئەوانه به مانای «وەرگێڕان له زەمانێکە وه بۆ زمانێک» نووسراون، بەڵام «معین» یەکێکیشیانی نەنووسیوه. ئەوەی سەرنجی ڕاکێشام وشەی «پەچوو» ه که له لەهجەی باکوریدا دپاچڤه، هەیه به مانای تەرجەمه. 3- «نا.»، «سن.» تم: بژار /1و 2. 4- «نا.»، سن.» تۆڵەی زەرەره و زیان بۆ کەسێ دەکرێتە وه، ئەنجامی کاری بژاردن /1.

بیلک وجین

ئاسنۆکێکی کلکداری دەم پانە کە گیای بژاری پێ هەڵدەکەنن، گیاکەن

(کۆ) بژارکۆڵ. (باک) ئادۆدە، ئادوودە، بژاربڕ، (هەورا) گلچ، ناوکەت، بژارکەر،_ی گچکە: گلچک

پاککردنەوەی شینایی لە گیا و سەوزی بێگانە

وجین کردن، خاراندن.(شپش جویی مرغ مثلاً خودش را.)

پازش، پَرخَو، فَرخَو، خَتارکردن، خشارکردن، خَشارەکردن، خَشاوەکردن، وجین کردن.(پیراستن زمین یا باغ از گیاەهای هرز تا زراعت درست نشو نما کند.)

بژارەکردن، دۆزین، خۆرانن. [پشکنین، پاککردنەوە(بۆ نموونه: خۆدۆزینی مریشک بۆ لابردنی ئەسپێ.)]

پاکەوکردن. [(پاککردنەوەی کێڵگە یا باخ لە گیای هەرز هەتا زەرعاتە کە باش گەشە بکات.)]

فِلایَة، تَفَلِّي، تَفلِیَة.

خَشر.

خاوێن کردنەوەی شیناییە لە گژو گیای بێگانەو بێ سوود. دۆزین، خوراندن

کرێکارێکە کە هەر بژار بکا

وجینکار

کەسێ بژار دەکا

کرێکارو کەسێکە هەر بژارێ بکات

ڕاستکردنەوەی ڕایەڵی جۆڵا کە پاش و پێش بکەوێ

ژماردن