وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ارد

[ا ]

(ئارد - ard)

ئارد، ئار، دەغڵی هاڕدراو بۆ نان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ارد

[ا ]

(ئەرد، ئیرد - erd, ird)

ناوی فریشتەیەکی ئایینی زەردەشتییە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ارد

[ا ]

(ئەرد - erd)

تواناداری، دروستی و راستی، توڕەیی، غەزەب.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ارد

[ا ]

(ئورد - urd)

دەستوور، ئەمر، فەرمان، حوکم.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ارداد

[ص - ]

(ئەرداد - erdad)

فێڵباز، حیلەکار، حیلەباز.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اردب

[ا - ع ]

(ئیردەب - irdeb)

جۆرە پێوانەیەکە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اردبیز

[امر ]

(ئاردبیز - ardbîz)

هێڵەک، ئاردبێژ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اردشیران

[ا ]

(ئەردەشیران - erdeşîran)

گیایەکی تاڵ و بۆن خۆشە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اردن

[ا ]

(ئاردەن - arden)

کەوگیر، سوزگی، پڵاو پاڵێو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اردنانس

[ا ]

(ئوردنانس - urdnans)

حوکم، دەستوور، فەرمان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اردنگ

[ا ]

(ئوردەنگ - urdeng)

شاپ، شەق.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اردهالە

[ا ]

(ئردهالە - ardhale)

پەڵوڵە، ئاردەوا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اردو

[تر ]

(ئوردو - urdû)

لەشکر، سوپا، گروپ، کۆمەڵە سەربازێک کە بە هەموو کەلوپەلەکانیانەوە بۆ شوێنێ بنێردرێن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اردولە

[ا ]

(ئاردوولە - arddûle)

ئاردەوا، پەڵوڵە، پڕتوڵە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اردوگاە

[تر - ا ]

(ئوردوگاه - urdûgah)

لەشکرگا، شوێنی لەشکر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اردک

[تر - ا ]

(ئوردەک - urdek)

مراوی، ئۆردەک، سۆنە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اردی

[ا ]

(ئوردی - urdî)

سوکەڵەی: اردیبهشت/ ئوردی بەهەشت، کە دەکاتە مانگی دووهەمی ساڵی هەتاوی، واتا مانگی دووهەمی بەهار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اردی بهشتگان

[ا - مر ]

(ئوردی بیهشتەگان - urdî bihiştegan)

نێوی جەژنێکە کە فارسەکان لە رۆژی سێیەمی ئوردی دا بەرپایان دەکرد.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اردینە

[ص - ن ]

(ئاردینە - ardîne)

ئاردێنە، ئاشی ئارد.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اردەم

[ا ]

(ئەردەم - erdem)

هەریەکێک لە سورەتە گەورەکانی کتێبی زەند، پیشە، هونەر، کاری چاک، کەشتیوانی کارامە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دار دوست۔ امر (داردوست dardust)

( لاولاو، رووەکی خو هه لواس.)

سەرچاوە: قامووسی زمانی كوردی - زەبیحی

پێ ڕابواردن

[[پێ «به‌+ی» =پێبف» +ڕابواردن/1]]

«مست.، مت.» 1- گاڵته کردن بەکەسێ. 2-سەر خستنه سەر یەکێک. 3- خۆ خافڵاندن بە شتێکەوه.:: کابرایان بە گیر هێنابوو پێیان ڕابوارد. وازی لێ بێنن پێی ڕامەبوێرن. ئەم ڕۆژانه به چی ڕادەبوێرن.

سەرچاوە: قاموس کردي الحدیث

(FN - جرنكاردن)

ڕنين.طنين

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

ئارداف

(باک) فێڵ، فرت و فێڵ، فەن، چڤ، داو، تەڵە

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

ئارداوی

گرد آسیاب گرفته
کنایه از خود را متهم کردن

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

ئارداوی

تۆزی ئاش گرتوو
بریتییە لە تۆمەت بۆ خۆ کردن. دەڵێن: فڵان دە هیچدا نەبوو بەڵام خۆی ئارداوی دەکا

سەرچاوە: قامووسی زمانی كوردی - زەبیحی

ئارداوی

[[ ئارد+ ئاوی] ]

«ستـ.» حاڵی کەسێکی تۆزی ئاشی لێ نیشتبێ و سپی بچێتەوە. ● «شانی خۆی ئارداوی دەکا» «کنـ.» ئەو کەسەیە کارێکی نە کردبێ، بەڵام وای نیشان بدا کردوویە. ئەو کەسەی لە هیچی نەبوو خۆی تاوانبار پیشان دەدا.

سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ

ئارداوێژ

دەم و پل

سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ

ئارداوێژ

ئەو ئاردەیە کە بەرداشت لە سووڕانەوە دا فڕێی دەدا

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

ئارداوێژ

جای بیرون ریختن آرد از آسیاسنگ
لبه آسیا سنگ
کنایه از طرز سخن گفتن

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

ئارداوێژ

ئەو شوێنەی ئاردی لە لێواری بەرداشەوە تێ دەڕژی
لێوارە بەرداش لە گەڕاندا کە ئارد دەهاوێژێتە ناو قوڵکە
بریتییە لە دەراوی دەمی وێژەر: فڵان کەس ئارداوێژی دەمی خۆشە

سەرچاوە: قامووسی زمانی كوردی - زەبیحی

ئارداوێژ

[[ ئارد + هاوێژ «هاویشتن» ] ]