وشەدان

خود

خود
خودش

خود

خۆ
خۆی: خودی خۆی هات

سەرچاوە: نالی

خود به خود

لەخۆوە.

که هاتی تێغی بێزاریت له سەر دام
سەری خۆم خود به خود هەڵگرت و ڕۆییم

سەرچاوە: قاموس کردي الحدیث

xû bîn (FN - خودبين)

اناني . معجب بذاته

ئاگرێ خودێ

بلای آسمانی

ئاگرێ خودێ

بەڵای عاسمانی

ئەمری خوا (خودا) بەجێهێنان

(کن.) ١- جێبەجێ کردنی ئەو فەرمانانەی خوا کردوویە. ٢-تم: ئەمری خوا کردن

ئەمری خوا (خودا،خوڵا) کردن

(کن.) لەدنیاچوونەدەر، مردن. *عەمری خواکردن.

سەرچاوە: نالی

باری خودایا

خودای باریی، خودای دروستکەری دنیا! سەبەبکار

دووری له من خستەوە بێ سەبەبێ یاری من
باری خودایا که تۆ، بگری سەبەبکاری من!

بە ئیسمی خودای

شێوە ڕستەیەکە بۆ سوێند خواردن. بە ئیسمی خودای ئاگا و خەبەرم لێ نییە.

بەشی خودا

«نت.»، «مک.» تم: بەشی خوا.

سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ

خودا

خوای گەورە

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - فارسی

خودا

خدا، دارا، داوَر، دادار، گرگر، کردگار، ایزد، پَروردگار.

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - کوردی

خودا

خوا. [یەزدان، ئەڵڵا]

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - عارەبی

خودا

اَلله، اَلَ.

خودا

خُدا

خودا

خوا، خوای، بیناهیا چاڤا

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خودارا

[ص.فا ]

(خودئارا - xûdara)

کەسێک کە بە خوێدا بگات، دەست بە خوێدا بێنێ.

سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ

خودان

خاوەن

خودان

صاحب
خُدا، الله

خودان

خێو، خاوەن، ساحێب
خودا

سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ

خوداوەند

خودا