خاوەن دەسەڵات.

عەشق سوڵطانێکە هەر گا ڕوو لە وێرانێ بکات
ئاهی سەرد و، ئەشکی گەرم و، قەلبی بوریانی دەوێ

گڕ تێبەربوو.

تۆ کە حۆریت، وەرە نێو جەننەتی دیدەم. چ دەکەی
لەم دڵەی پڕ شەرەرە و سینەیی سۆزانمدا؟!

وتەیەک ئەوەندە جوان بێ وەک سیحر خەڵک سەرسام بکا.

« نالیی » نییەتی سیحری بەیان، حیکمەتی شیعرە
ئەمما نییەتی قووەتی دڵ، قودرەتی ئینشا

سیاهن، ڕەشن.

ئەم غەزالانه که نەقشی دیدەمن
تەن سپین و چاو و خاڵ و موو سییان

سێن.

ئەهلی تەعدادی مەحاسین نووسییان
خاڵ یەک و، زوڵفی دووان، هەردوو سییان

خەریک.

سەرگرانە قافڵە سالاری ڕێی چین و خەتا
چونکە باری عەنبەر و میسکە لە زولفەینی دو تا!

سەلمانی فارسیی، یەکێکی ترە لە هاوڕێکانی پێغەمبەر.

سەعادەت بوو بە نوور و صاعیدی ذەروەی هیدایەت بوو
عەلامەت نووری ئیمانی (بیلال) و (وەیس) و (سەلمان) ـە

شەونوخونیی کێش.

لە هیجری یووسفی میعراجی، یەعقووبی فەلەک، چاوی
نوجوومی بوو سپی، هێشتاکو هەر حەیران و سەهرانە

گردی سەیوان

(سەیوان) نەظیری گونبەدی کەیوانە سەبز و صاف،
یاخۆ بووە بە دائیرەیی ئەنجومی قوبوور؟!

شەئن، شان، بار. پایە. سەرشان

چ مشت و پەنجە؟ وەکوو مشتی شانە ڕەق کە دەڵێی
لە شانیدا نەبووە دەستوبردی کوشتوگیر

وشترەوان.

شوتوربانا! ئەمە پەرژینی باغی ڕەوضەیە، یاخۆ
عەرار و عەرعەر و بانی خیابانی بیابانە؟!

شوان.

حیفظت شەبان و ، ئێمە ڕەمە و، ئەو لەعینە گورگ
ئەم نەفسە گورگە مێشە لەگەڵ ئەو بەد ئەختەرە،

تاریکستانی.

کوڕ زیبی دەبوستانە، کچ شەمعی شەبوستانە
بۆ بەزمی تەماشا کوڕ، بۆ خەڵوەتی تەنها کچ

حەرمسەرای شاهان و تەختی نووستنیان کە تەنیا مۆمێکیان تیا دائەگیرساند..

پەرچەمی ڕوو دادەپۆشێ، پێچی زوڵفی پێچەیە
دا بە ڕۆژیش پێی بڵێن شەمعی شەبوستانی هەیە

جەمعی شەوگەردە واتە ئەوەی بە شەو بگەڕێ لە مانگ و ئەستێرە و بنیادەم و هەرچیی تر.

لە دووریی تۆیە ئەی خورشیدی پڕتەو بەخشی شەوگەردان
کە « نالیی » وا لە حاڵاتی میحاقی ماهی نەودایە..

لافاو.

جۆشش و تابە لە نێو دیدەیی گریانمدا
چ تەنوورێکە لە تەندوورەیی طۆفانمدا

گوناهباران.

با بێینه سەر وەجاهەتی قەدری لەکن خودا
بۆ عاصييان له مەغفیرەت و صەرفی مەغفيره

گوناهباران.

سێمینە ئیلتیجام دەڵێم ئەی غەوثی عاصییان
هاواری بگرە بەردەیی ئاشووبی مەحشەرە

دەریای عوممان.

فەضا بەحری موحیط و وشتری تێدا سەفینەی بەڕ
سەرابی میثلی نیل و دیجلە و جەیحوون و عوممانە

خۆشەویستان. ئیشارەتە بۆ نازناوی یەکێکی تر لە پیرانی تەریقەتی نەقشبەندیی کە ناوی (سەیید عەلیی ڕامیتەنیی) ی مامۆستای (بابا موحەممەدی سەمماس) ی مامۆستای (ئەمیرکولال) ی مامۆستای (شاهی نەقشبەند) ە.

ئەگەر خەڵوەت نشین بێ، (جانی جانان) بێ ئەنیسی ئەو
وەگەر هیجرەتگوزین، ڕۆحی (عەزیزان) یاری غاری بێ!