بەشکم

شاید

شایەتا، بەشکا

بەشقم، بەڵکوو

بلکه

بەشکا

بەڵکوو، بەشقم، بەڵکم

نگا: بەشکوو

بەشکوو

«بنت.»، ڕەنگه، لەوانە یه، ڕێی تێدەچێ، تەقا بەشکوو:: تۆ ئێستا بچۆ بەڵکوو لەوێ بێ. بەڵکوو ئەو کابرایه نەیەوێ ئەمن ببینێ. تێبــ.ینی: آ» ئەم وشەیە هاوتای زۆره: بەڵک، بەڵکم، بەڵکه، بەڵکەت، بەڵکەم، بەڵکەن، بەڵکی، بەڵکین، بەڵکینا، بەڵکینێ. جا بەلای منەوه هەموو ئەوانەی «بەڵک» ن و سەرف کراون و زەمیرێکی شەخسییان پێوه لکاوه. دڵنیام که هەر یە کێ لەوانه له وەختی ڕابردوودا مانای خۆی هەبووه و لەشوێنی تایبەتی خۆیدا بە کار هێنراوه، بەڵام بەرەبەره ئەو تایبەتییەی خۆیان لەدەست داوه و بوونە وشەیەک کە مانایەک و چەند شکڵی هەیه ب» لەبەر ئەوەی کەرتی یەکەمی ئەم وشەیه و هەموو هاوتاکانی «بەڵ» ە و دەگەڵ «بەل» ی عەڕەبی بە مانای «بەڵام» ی کوردی وێک دەچن، زۆرکەس یەکەندەردوو وادەزانێ که ئەسڵی ئە م وشەیه عەڕەبی بێ. «تم: معین، فەرهەنگ، ج1، ل571» بەڵام مامۆستا تەوفیق وەهبی وەک وشەیەکی کوردی پەتی نووسیویانه.* «بک» بەڵکوو، بەلکی.

بەڵکی، بەڵکە، بەڵکم، (باک) قەمی، بەڵکۆ، (باک) تەڤوو، بەشقم، بەچکم، بەکوو

تا
تاکجا

هەتا: تاکوو من هاتم ئەو چوو
تاکوێنە: تاکودە چی؟

تا، هتا، دا، داکوو، تاکی، هەتاکوو، تاوەکوو

پەککوو. لەکاتی سەر سووڕمانێدا بەکار دەبرێت

ئاها ،هاها . لەکاتی باوەڕنەکردنێدا بەکاردەبرێ.

خۆزگە

بریا، خۆزگە

(زەن.):خۆڵەمیش

(سور.):مەبەس