تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



کنۆڕک
تێلەکەدڕک
داری دوولق بۆ دڕک گوێزتنەوە
کنۆژ
ڕژد، چکووس، چکوود، دەس قوچاو
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کنی
[ا. ع ]
(كونا - kuna)
کونیه، لەقەب، نازناو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کنی
[ا. ص. ع ]
(کەنیی - kenî)
هاو لەقەب، دوو کەس لەقب و کونیەیان وەكو یەک بێ.
کنی
(ڕەوا.):قرتماخه٬ قەتماخه٬ قرتماغی سەری کەچەڵان
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کنیاک
[ا. فر ]
(کونیاک - kunyak)
کۆنیاک، جۆره خواردنەوەیەکی گرانبەهايه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کنیز
[ا. ص ]
(کەنیز - kenîz)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کنیزک
[ا. ص ]
(کەنیزەک – kenîzek¬)
کەنیزی مناڵكار، کەم تەمەن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کنیس
[ا. ع ]
(کەنیس - kenîs)
پەرستگەی جوولەکان.
کنیست
(باک.): چاو ئێشەیەکە ئاو بکات
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کنیسه
[ا. ع ]
(کەنیسه - kenîse)
کڵێسا، پەرستگەی مەسیحییان.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
کنیواڵ
جۆرێکە لە قووڕادە
کنیواڵ
[ (گیایەکی تاڵ و بۆن تیژە، لە کەوەر دەچێت، ڕەگەکەی سەلک دارە، بە کاڵی و کوڵاوە بە نانەوە دەیخۆن]
کنیواڵ
قِرط، کُرّاثُ البَغل
کنیواڵ
گیاهی است کوهی ترەمانند
کنیواڵ
گیایەکی چیایە ئەخورێ، کوڕادە