تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



هەلتڕین(کە.)
ڕق هەستان٬ بڕۆ وەتڕە٬ چیت لە دەست دێ بیکە.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
هەناسەبڕین
بریتییە لە لێدان لە یەکێک بەجۆرێک کە نەتوانێ هەناسە بدا
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
هەناسەبڕین
بریتییە لە کونبڕکردنی شوێنێک
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
هەنگبڕین
بڕینی شوێنی هەنگ بۆ دەرهێنانی هەنگوینەکەی
هەڵبچڕین
بەهم زدن، واکردن.
هەڵبچڕین
هەڵتەکانن، هەڵوەشانن، بەیەکادان. [هەڵوەشاندنەوە، تێکدان]
هەڵبچڕین
نَقض.
هەڵبچڕین
لە سەر فڕێدان: ئەم سەرە قوتوە هەڵبچڕە، مشەما لە برین هەڵبچڕە
هەڵبڕین
هەڵبڕین
هەڵبڕین
رَفع، اَرفیع، تَصعید.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
هەڵبڕین
بەرزکردنەوەی شتێک
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
هەڵبڕین
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
هەڵبڕین
هەڵدڕینی شت بەچەقۆ
هەڵبڕین
بڵند کردن
کەوتنە شوین یەکێ بە غار: هەڵم بڕی تا دەماڵێم کردەوە
بە تیخ لەت کردنی گوریس و ڕیس
گوڕینی ڕێگەی ئاو: ئاوەکەی هەڵبڕی بۆ نێو جۆیەکەی خۆی
هەڵبڕین
«مست. مت.» 1- بە رزکردنەوەی شتێ لە شوێنی خۆی. «دار هەڵبڕه سەی دز دیاره» ::وا خەریکی خوێندنەوه بوو هەر سەری هەڵنەد ەبڕی، چاوی هەڵبڕی پڕ بوو لەفرمێسک. 2- دوور خستنەوەی گیاندارێک لەشوێنێ و د ەر کردنی به زۆر و ناچارکردنی بەڕاکردن به جۆرێ تا ماوەیەک وا تێ بگا ئەو کەسە یا ئەو شتەی بۆته هۆی ئەم حاڵەی هەر به دواوەوەیەتی .:: سەگان کابرایان هەڵبڕی. به بەردان هەڵیان بڕی تا له ئاوایی دەریان کرد. 3- لەت کردنی شتێک «گوریس، تەل، تەناف،...،...» به ئامرازێکی بڕنده، به جۆرێ که له لای خوارەوه هێز بدرێتە ئامرازەکه بۆ لای سەرەوه.:: چوو بوو تە لی کارەبا هەڵبڕێ گرتبووی و کردبووی به خەڵووز.
هەڵبڕین
چاو هەڵێنان٬ هەڵدڕین٬ تاونان٬ ڕاونان٬ سەرلەدوونان٬ پێ لێ_: سنوورشکاندن٬ سەرپێچی کردن٬ چاو_: چاوبڵند کردن٬ سەر_: سەربڵندکردن٬ چەرم_: چەرم هەڵدڕین٬ بڵندکردن٬ (هەو.) ڕەپێ نان٬ ڕاونان٬ (کە.) شکاندنی دوژمن.
هەڵدڕین
شکافتن، شکافتەکردن، پارەکردن.