موذن

بانگدەر

شوخی کردن با کودک

گاڵتە دەگەڵ مناڵا کردن و باوباو گوتن

«نت» «مک»، یارییه، گەوره دەگەڵ منداڵی ساوا دەیکا، تێبــ.- لەم یارییەدا گەوره دەم و چاوی خۆی له پشت شتێک دەشارێتەوه تا منداڵهکە نەیبینێ، پاشان لەلایەکەوه سەری خۆی دەردەخا و بانگی منداڵەکە دەکا و د ەڵێ: باو! کاتێ منداڵە سەری وەرد چەرخێنێ تا بزانێ دەنگەکه له کوێوه دێت، کابرای گەوره لە لایەکی ترەوە سەری دەردێنێ و بانگی دەکا «باو!»، ئەم کاره چەند جارێ دووپات د ەکاتەوە و منداڵەکهی پێ د ەخافڵێنێ.

بخاتە.

هەکەسێ نوقصانیی ڕووی باوێتە سەر ڕووی ئاینە
شاهیدی هەرچەندە (رأی العین) ە، کێ باوەڕ دەکا؟!

میوه باد ریخته

باوەرێن، ئەو مێوەی کە با لە داری وەراندووە

گەوە، (هەورا) قەمچ و پێچ، ڕێگای پێچاوپێچ و خووارایی رێگایانە لە بادانەوە، ئانیشک و سووچی خووارایی رێگایانە

جۆرە دەم داچەقاندنێکە بەبێ ئارەزوو لە کاتی خاوبوونەوەی جەستە و خەوبردنەوەدا

خَمیازه، خامیازه، خامیاز، باشُک، پاشَک، باسُک، پاسُک، بیاستو، فاژ، آسا، اَسا، کَن هَزه، دَهان دَره، آهبَنیانه.

[باوشک: دەم کردنەوە لەکاتی خەوهاتندا.]

ثَأَب، تُؤبا.

خمیازه

باوشک

«نت.» داپچڕانی دە می ئادەمیزاد لەخۆیەوه. تێبــ.- حاڵەتێکه لەبەر حەز لە خەو کردن، خەواڵوویی یا خوماری بەسەر ئینساندا دێت و دەمی لەخۆیەوه بەش دەبێتەوه. ئەگەر لەبە ر خەو یا خەواڵوویی بێ، پیاو خۆی لەبەریەک د کێشێتەوه و دەستەکانی بەم لاولادا لەبەریەک بڵاو دەکا و دەیانهێنێتەوه سەر سینگی و هەندێ جار مستەکۆڵەیێکیش له سینگی خۆی دەدا.

(دەر) ژاژک، ئارووشک، (باک) بهنژین، باووشک، هۆنژین، دابچەڕینی زارە لە کاتی خاوبوونەوەو یا خەو بردنەوەدا بەبێ ئەوەی، کە پێی خۆشبێ

فاژیدن، باشُک زدن، خَمیازەکشیدن....

[باوشکدان]

ثَأَب، تَتَاؤَب.