وشەدان

سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ

وێڕ

مەعنا و مەبەست (د)

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

وێڕ

خوار و نالەبار: ئەم بزنە گێڕ و وێڕە
مانا، نیاز لە قسەو نوسراو
بۆڕ، گیایەکی گەڵادەرزی کوێستانە

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

وێڕ

واتا٬ ناوەرۆک٬ لێکدانەوە

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

وێڕا

همراه با

سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ

وێڕا

لەگەڵ

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

وێڕا

دەگەڵ، پێڕا، وەل

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

وێڕا

(موک.): لەگەڵ

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

وێڕاهاتن

پێداهاتن٬ بەڵەدبوون٬ فێربوون

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

وێڕینگە

گیاه گاوشیر

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

وێڕینگە

گیایەکی گەڵادەرزی شیرەدار بۆ حەیوان خۆشە شیرەکەی بۆ دەرمان دەشێ

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - فارسی

وێژ

گو، گوینده، سُرای. (سُخن سُرای، تنها استعمال نمی شود.)

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - کوردی

وێژ

بوێژ. (قسەوێژ) [پاشگرێکە مانای «قسەکەر» دەدات. (بەتەنیا بە کار ناهێنرێت)]

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - عارەبی

وێژ

لَفظ مستقل ندارد. (وشەی سەربەخوی نیه.)

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

وێژ

پسوند به معنی جونده
پسوند به معنی بیزنده
پسوند به معنی گوینده
گفتن
خودش
گیج و هالو

سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ

وێژ

بێژ

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

وێژ

پاشگری بەمانا جاوین، جوون: کاوێژ
پاشگری بەواتا: دابێژ: ئاردوێژ
پاشگری بە مانا قسەکەر: وتەوێژ
قسەکردن: وت و وێژ
خۆی، بۆ خۆی، وێش
حۆل و گێل: گێژ و وێژ

سەرچاوە: فەرهەنگی کوردستان

وێژ

مۆرفیمێکی بەنده٬ گێژ و وێژ

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - فارسی)

وێژا

سخن دان فصیح
بیزنده ماهر

سەرچاوە: هەنبانە بۆرینە (کوردی - کوردی)

وێژا

زۆر قسەزان و زمان پاراو
کەسێ کە لە دابێژتن دا زۆر خێرایە

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - فارسی

وێژامبەر

سَبنج بند. (چیزی کوچک کەتیر خیش بەآن وصل می شود.)

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان