تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



به جێ هێشتن
مست. مت.»، «مک.» 1- تەرک کردنی شتێک یا کەسێک له شوێنێک و دەگەڵ خۆنەبردنی.:: خەسرەومان به جێ هێشت ئاگای له ماڵێ بێ. میوانەکان به جێ نەهێڵی، جانتاکەی لە ئوتێل به جێ هێشتبوو. 2- تێپەڕین له شوێنێ، دێیەک و.... و.....خستنه پشت سەری:: کەرکووکمان به جێ هێشت ئینجا بیرمان کەوتەوه که دەبوو بچین کەباب بخۆین، ئەهوو چەند لەمێژه «قەمتەره» مان به جێ هێشتووه..
بەجێ هێشتن
بجای گذاشتن
بەجێ هێشتن
خستنە دواوە، جێ هێشتن، وەدوا دان
بەجێ هێشتن
واز لێ هێنان، بەلاوەنان، لێگەڕان، وازهاووردن، بوواردن، دەڤ ژێ بەردان، دوواخستنی چتێک و جووێ بوونەوەی لیی
هێشتن
هِشتن، گُذاشتن، گُزاردن، گُساردن، هِلیدن.
هێشتن
ئاستن، تڵین. [ڕێگەدان، لێگەڕان]
هێشتن
تَرک، اِهمال، اِمهال.
هێشتن
اجازه دادن
پس از پیشوند «ڕا» به معنی دراز کردن
بعد از پیشوند «دا» به معنی رو به پایین دراز کردن
هشتن، باقی گذاشتن
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
هێشتن
ڕێدان بۆ وتن یا کردنی شتێک
هێشتن
ڕێگەدان، ئیجازە دان، کە ڕابردووی هەیە و بۆ ئایندە ناگوترێ: هێشتی بچم
لە دوای پێشگری «ڕا» بە مانا درێژ کردنەوە: بانگی ڕاهێشت، گوریسی ڕاهێشت
لە پاش پێشگری «دا» واتا: بەرەو خوار کردنەوە: گوریسی بۆ داهێشت پێی سەرکەوێ
ڕا گرتن و دەست لێ نەدان: دەستاڕەکەی جێ هێشت، هەر لەو جێگە هێشتی، ئاوا هێشتن باش نیە
هێشتن
هێلان٬ ڕێگادان٬ ڕێ پێدان . نە ـــ : قەدەخەکردن٬ بەربەستکردن. بەجێ ـــ : لێگەڕان٬ واز لێهێنان٬ مارزۆ.
هێشتنەوە
نگهداشتن
باقی گذاشتن
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
هێشتنەوە
گلدانەوەی شت
هێشتنەوە
بەجێ هێشتن٬ وەدوادان٬ پاشەکەوت کردن.
بانگ ڕاهێشتن
[[بانگ/١+ ڕا _پێبف) + هێشتن]]
«مست.، لا.» ١-بە دە نگی بەرز مەبەستێک بە جەماو ەری خەڵکی ڕاگەیاندن *جاڕکێشان، جاڕدان. بانگەواز کردن ٢- «مج.» تم: بانگ لێدان.
بانگهێشتن
گازکردن، چڕین، بانگێشتن._ کردن: بۆ شایی و زەماوەند و یا بۆ نانخوواردن یا بۆ دیدەنی خوازتنی کەسێک، (باک) ڤەخووەندن
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەجێهێشتن
دواخستنی شتێک و جوێبوونەوە لێی
جاڕ ڕاهێشتن
خەبەرگوتن بەقەو
جاڕ ڕاهێشتن
جاڕدان، بانگەوازکردن
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
جر داهێشتن
جڕتکێشان
جڕداهێشتن
جر زَدَن. (با دهن گوزیدن)
جڕداهێشتن
شێڕکێشان (تڕلێدان بەدەم.)
جڕداهێشتن
عَنجَرَة، تَضَرُّط.
جڕداهێشتن
شیشکی بستن
جڕداهێشتن
زڕت کێشان، شیڕداهێشتن
جڕداهێشتن
زڕتکێشان بەزار
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
جێهێشتن
جێهێشتن
هِشتن، گُذاَتن، جاگُذاشتن، رَد شدن.
جێهێشتن
جێگەهیشتن. [بەجێهێشتن، لێگەڕان. تێپەڕین]
جێهێشتن
تَخلیف، خُنوس، تَرک، رَفض، اِخطاء، تجاوُز، عُدُول.
جێهێشتن
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
جێگەهێشتن
جێگەهێشتن
جا گذاشتن. (چیزی مثلاً.)