وشەدان

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - عارەبی

جمعه

جُمعَة، حَربَة، عَروُبَة.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خادعه

[ا.ص.ع ]

(خادیئە - xadi’e)

خانوو لە ناو خانوودا، دەرگای بچووک لە میانی دەرگای گەورەدا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خدعه

[ا.ع ]

(خودئە - xud’e)

حیلە، فێڵ، گزی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خدیعه

[ا.ع ]

(خەدیئە - xedî’e)

فێڵ، تەڵەکە، حیلە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خزاعه

[ا.ع ]

(خوزائە - xuza’e)

ناوی تیرەیەکی عەرەبە کە لە ساڵی هەشتەمی کۆچیدا بەیعەتیان بە پێغەمبەری ئیسلام دا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خلیعه

[ص.ع ]

(خەلیئە - xelî’e)

ژنێ سەربەست و خۆسەر بێ و ئارەزووی دڵی خۆی بکات.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خلیعه

[ا.ع ]

(خەلیئە - xelî’e)

هەوەسبازی، ریسوایی.

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - فارسی

خەلقوسساعه

هنگامی. (چیزیکه فوراً خلق می¬شود، از قبل شپش.)

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - کوردی

خەلقوسساعه

دەمودەس، کوتوپر. [دەسبەجێ (شتێک که کتوپڕ بەدی دێت. وەک: ئەسپێ.)]

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - عارەبی

خەلقوسساعه

خَلقُ السّاعَة، فَورِيَ.

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - فارسی

دافعه

رهانَنده، گُریزانَنده.

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - کوردی

دافعه

ڕەهنە، فڕەدەر، پەرتکەر.[فڕێدەر، پاڵ پێونەر]

سەرچاوە: مەردۆخ کوردی - عارەبی

دافعه

دافِعَة.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دفعه

[ا.ع ]

(دەفئه - defe)

یەک کەرەت، یەک جار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ذریعه

[ص. ع ]

(زه ریئه - zeri’e)

بیانوو، په ڵپ، ده ساوێز.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

را ضعه

[ا. فا - ع ]

(رازیئه - razi’e)

مێینه ی شیره خۆر، دایه ن، ددانی شیری.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

راجعه

[ا. فا. ع ]

(راجیئه - raci’e)

گه ڕاوه (بۆ ئافره ت)، نۆره تێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رفیعه

[ص. ع ]

(ره فیئه - refi’e)

پایه به رز (بۆ مێ)، عه رزو حاڵێک که بدرێ به دادوه ر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رقعه

[ا. ع ]

(روغئه - rux’e)

نامه، نووسراو، پارچه کاغه زێک که له سه ری بنووسرێ، پینه ی که لوپه ل.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زریعه

[ا. ع ]

(زه ریئه - zeri’e)

زه وی داچێنراو.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان