تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



١-ئاوزەنگی
[[؟]]
«نتـ.»، «مکـ.» تمـ: ئاویلکە: لە ئاوزەنگییان دایە. ٭ئاوزینگ. ئاوەزینگ.
٢-ئاوزەنگی
[[ئاو+زەنگ+- ئی]]
«نتـ.» ئاڵقەیێکی مەعدەنە بە هۆی «لوقمە» وە بەو لاولای زینی ئەسپدا شۆڕ دەبێتەوە و تا نێزیکی بەرگی وڵاغ دێت، لە کاتی سوار بوونا، قاچی دەخەنە سەر و خۆ هەڵداوێنە سەر خانەی زین، پاش سوار بوونیش سوار لاقی تێدەکا و بۆ لێخوڕینی وڵاغیش بە کاری دێنێ. ٭ڕکێف. زەنگوو «بکـ.». ووزەنگی. تێبــ.ینی: «زەنگ» کە لە تەرکیبی ئەم وشەیەدا دەبینین، لە وشەی «زەنگاڵ» یشدا هەیە، هەر «زەنگ» ی پەهلەوییە کە مانای پووز و بەلەکە «تمـ: د. فرەوشی: فەرهەنگی پەهلەوی_۵۰۹»
سەرچاوە: نالی
٣ حیرەتزەدە
سەرسام و سەرگەردان.

حیرەتزەدە وا دیدە وەکوو حەلقەیی دەر ما
بێ مایە نییە عاشیقی بێچارە، (بفرما)!*
پابەزەوی نەکەفتن
لە خۆشی و کەیف و دەماغ پێ وە زەوی نەکەوتن، کەیفخۆشی، شادمانی
پارزەنگ(هەو)
پارێزەر
کەسێ پیاو دەپارێزێ
وکێڵی دادگا، محامی، ئاوقاتی
پارێزەر
پاژەر، وانە، وان، پێ بەر. ئاگادار، پارازۆ، نڤاندا، ئۆتۆرڤان
پازەند
پازَند. (تفسیر زند)
پازەند
ڕاڤەی کتێبی «زەند».
پازەند
زَنده، فازَند.
پازەند
ڕاڤەی زەند
پانزەم
چتێکە لە پایەو باری پازدەی دابێ. پانزەمین
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
پانزەمین
شتێکە کە لە پایەی پانزەهەمدا بێ
پانزەمین
پانزدهم
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
پانزەهەم
پانزەهەم
پانزدهم
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
پانزەهەمین