«مست. لا.»، 1- له مەیدان دەرچوون، شکان بەرامبەر دوژمن. کۆڵدان، واز هێنان:: کەڵەبابی سیروان بەزی. خەباتکاری به ڕاستی به لێدان و گرتن نابەزێ. لەشکری خاوەن بیر و باوەڕ بە زینی بۆ نییه. 2- «بک.» جووڵان، خێرا ڕۆیشتن:: ببەزه «خێراکه» گورج به، خۆش بڕۆ، تێبــ.ینی: ئەم مەسدەری «ڤازیتەن» ی پە هلەوی کەوتۆتەوه که ئەویش له «ڤەز» ی ئاوێستایی گووراوه و له لەهجەی باکووریدا ماناکانی هەر و کوو پەهلەوی و ئاوێستایی «تم: فره، پڤا، ل-461» ماوەتەوه. بەڵام له لەهجەی ناوەندیدا ئەسڵی مەسدەرەکه مانایەکی تری وەرگرتووه - ئەگەرچی ئەو مانا تازانەشی به جۆرێک له جۆران هەوێنێکی مانای کۆنه کانی تێدایه -و تەنیا هەندێ وشەی که لێی داتاشراوه، وەکوو هەڵبەزینەوه، بازدان و....و...» مانای کۆنی ڕیشەکەیان پاراستووه.* «سن.» به زیان.

غاردان، ڕاکردن، لنگدان، لینگدان، هەڕاکردن، ڕەوین، تێشکان، بەرگەنەگرتن، بۆڕخوواردن، شکان، دابین بوون، گاربوون، قژبوون، کۆڵدان، (ڕۆژ) بەزان، دانەواندن، بەرانبەری نەکردن، بۆڕبوون. (خۆ) ڕەوینەوەی دۆخین، ترازیان. خستنی ماڵ و کۆچ لە شووێنێک، چادر هەڵدان. پەڕینی ووڵاخە بەرزە

تا زنده بود

هەتا ژیا، تا زیندوو بوو، تا ما

گیاندار یا ئادەمیزادێکی له مەیدان ڕایکردبێ، کەسێکی له شەڕا «هەر جۆره شەڕێک بێ» شکابێ، کەسێکی وازی له خەبات هێنابێ، ئەوەی کۆڵی داوه.

تێشکاو، بۆڕخوواردوو._ی: تێشکاوی، بۆڕخوواردوویی

گلی است نوروزی به رنگ آسمانی
قاصدک بهاری

گوڵێکی سەرە بەهار و عابی ڕەنگە، پنچە و چەند گوڵ دەردەکا
گوڵەگەزیزە

شلەمەنیەکی ناسراوە گەلێک خۆشبەزو مەکینەکانی جیهان بەوی هەڵدەسووڕێن

با عجله و شتاب یورش بردن

شاڵاو بۆ بردن، بەپەلە بۆچوون

(بیهگوزین - bihguzîn)

کەسێک که شتی باش هەڵبژیرێ، هەڵبژارده، ناوازه.

امتیاز

باشتری و لە پێشتری

عربها

عەڕەبان، بەن وەسەرەکان

(تازیانه - tazyane)

شەڵاق، قامچی، جەڵده، شللاخ.

تازیانه

قامچی، شللاخ، شەللاق، جەلدە

ڕووتێتی