تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



زربه
دوشته. [زبرەی شت، درشتەی شت.]
زربه
نُخالَة.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شتربه
[ا ]
(شەترەبە - şetrebe)
ناوی ئه - م مانگەیە کە لە کلیله و دمنەدا بەفێڵی د¬منه ¬بە دە ستی شێر کوژراو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شترگربه
[ا.مر ]
(شوتور گوربه - şutur gurbe)
دوو شتی نه - گونجاو وەکو وشتر و پشیلە، وشتر و قلپ قلپ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شربه
[ا.ع ]
(شه ر به - șerbe)
هه ڕه تی گه رما ، تونێتی .
شۆربه
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ضربه
[ا.ع ]
(زه ربه ـ zebe)
یه ک لێدان ، یه ک زه ربه ، برین، زام.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عربه
[ا.ع ]
(ئه ربه ـ erbe)
عارەبانه، گالیسکه، گاریه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عقربه
[ا.ع ]
(ئەغرەبه - exrebe)
کۆڵاژدەمی مێیە، میلی سەعات.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
علف گربه
[ا.مر ]
(ئەلەفی گوربە - elefi gurbe)
جۆرە رووەکێکه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
فربه
[ص ]
(فەربیهـ - ferbih)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
فربه کردن
[مص. م ]
(فهربیهـ کەردەن - ferbih kerden)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
قربه
[ا. ع ]
(غیربه – xirbe)
کونده، جەوەنەی ئاو.
چوارزربه
دَک، دَغ. (چهر ضرب: ریش، ابرو، سبیل، مژه. «دک¬زده» یا «چهار ضرب» زده یعنی: هر چهار را تراشیده باشد.)
چوارزربه
چوارقەمچ. [(تاشینی ڕیش و سمێڵ و ئەبرۆ و برژانگ) بۆ نەتک کردن.]
چوارزربه
اَشعار اَربَعَة، حَلقُ الاَربَع.