تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



دووخان
(باک.):دوو، دووکەڵ
دووخاڵ
دونقطه
دووخاڵ
دوو نوختەی لەسەریەک لە نووسیندا
دووخاڵ
نیشانەیێکە وەکوو(:)لە پێش ووشە یا ڕەستەیەک دادەنرێ کە مەبەسی ڕاستەقینەی بەدووا دابێت
دڵخاوبوونوە
دڵخاڵی
ناشتا، ناهار، نا آهار، شتا، ناشتاب، نخارە.
دڵخاڵی
ناشتا.[کەسێ لە بەیانیەوە هیچی نەخواردبێت.]
دڵخاڵی
هافِي، طَیّان، رَیَّق، عَلی الرِّیق، نَشیِطَة.
دۆخان
دۆخان
داخ، دەرد.(داخودۆخان) [کوڵ و زووخاو]
دۆخان
اُلُم، اُسَف.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
دۆخاو
گەچی شلی گیراو
دۆخاو
گچ با آب آمیخته
دۆخاو
گێچی شلی گیراوە
دۆخاوە
دوغبا
دۆوخاو
دۆغاو مەبەس لە گرتنەوەی گێچە بە جوورێکی زۆر تەڕ وەکوو دۆ لەناو درزی دیواران و گومبەزی دەکرێ تا درزەکە پڕکاتەوە و گەورەتر نەبێ
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
دیواخان
شوێنێکە لە خانوو کە تەرخان کرابێ بۆ میوان