تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەهیڤتەرک
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەهێ
میوەیەکی خری زەردی بۆنخۆشە بەقەد پرتەقاڵێک دەبێ
بەهێ
بەە، بهۆک، بیووک، بەیانە، بیۆک، بینۆک، بێ، بەی، بەدارەکەشی هەر دەڵێن. نێوی ئافرەتانیشە
بەهێز
[[به‌/8+هێز]]
«ست،» 1-حاڵی هەر گیاندارێک توانستی زۆربێ، قەوەتی ماددی یا مەعنەوی زۆر بێ،:: ڕۆستەمی زاڵ پاڵەوانێکی بەهێز بوو. 3-حاڵی هەر هەیئەتێکی کۆمەڵایەتی که توانستی ڕاپەڕاندنی ئیش وکارێک یا بەربەر ەکانی دەگەڵ هاوچەشنەکانی خۆی زۆر بێ:: سۆڤێت له باری چەکی ئاتۆمی به هێزه. تێبــ.ینی: وشەێ «هێز» له «هەزە نگه» ی ئاوێستایی بەمانای باڵادەست، زۆردار و قەوەت وەرگیراوه، «ڤەزەنگه.» یش له ڕیشەی فیعلی ئاوێستایی «هەز» داتاشراوه که گەلێ مانی هەیه.
بەهێز
بەتین، خورت، ئازا، بۆکە
بەهێند گرتن
«مست، مت»، «مک» به چاوی حورمەت و قەدر تەماشای کەسێ کردن، ئەهەمیەت بەکەسێ دان.
بەهە
بەهبه ە، پەح، بەە له و باخەخۆشە، ووشەیێکە لەسەردەمی زۆر پەسند کردنێدا بەکار دەبرێ
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەهەجاندن
تووڕەکردنی یەکێک
بەهەجاندن
بخشم آوردن
بەهەجاندن
ڕژدی، چاونزاری، چاونزێری. (زا) تووڕەکردن
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەهەجۆک
مەردوومی تووڕە و تڕۆ
بەهەجۆک
آدم همیشه عصبانی
بەهەجۆک(زا)
مرۆی تووڕەو قەڵس
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
بەهەشت
ئەو جێگا خۆشەیە کە خوا ئامادەی کردووە لە ڕۆژی دواییدا بۆ چاکان
بەهەشت
بَهَشت، گَشتا، اُجماج، مینو، منو، پردوس.
بەهەشت
سپهرار. (هوای اتری، هوای لطیف، هوای خوش.)