تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
نووزەبڕین
کۆتایی هێنان بەنووزەنووزی یەکێک
نووزەبڕین
بێدەنگ کردنی گریاو
برێتی لە خنکاندن و کوشتن
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
نووکەبڕین
کۆتایی هێنان بەنووکەنووکی یەکێک
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
نۆرەبڕین
نۆبەبڕین
هیوابڕین
ناامید شدن
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
هەناسەبڕین
بریتییە لە لێدان لە یەکێک بەجۆرێک کە نەتوانێ هەناسە بدا
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
هەناسەبڕین
بریتییە لە کونبڕکردنی شوێنێک
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
هەنگبڕین
بڕینی شوێنی هەنگ بۆ دەرهێنانی هەنگوینەکەی
هەڵبڕین
هەڵبڕین
هەڵبڕین
رَفع، اَرفیع، تَصعید.
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
هەڵبڕین
بەرزکردنەوەی شتێک
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
هەڵبڕین
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
هەڵبڕین
هەڵدڕینی شت بەچەقۆ
هەڵبڕین
بڵند کردن
کەوتنە شوین یەکێ بە غار: هەڵم بڕی تا دەماڵێم کردەوە
بە تیخ لەت کردنی گوریس و ڕیس
گوڕینی ڕێگەی ئاو: ئاوەکەی هەڵبڕی بۆ نێو جۆیەکەی خۆی
هەڵبڕین
«مست. مت.» 1- بە رزکردنەوەی شتێ لە شوێنی خۆی. «دار هەڵبڕه سەی دز دیاره» ::وا خەریکی خوێندنەوه بوو هەر سەری هەڵنەد ەبڕی، چاوی هەڵبڕی پڕ بوو لەفرمێسک. 2- دوور خستنەوەی گیاندارێک لەشوێنێ و د ەر کردنی به زۆر و ناچارکردنی بەڕاکردن به جۆرێ تا ماوەیەک وا تێ بگا ئەو کەسە یا ئەو شتەی بۆته هۆی ئەم حاڵەی هەر به دواوەوەیەتی .:: سەگان کابرایان هەڵبڕی. به بەردان هەڵیان بڕی تا له ئاوایی دەریان کرد. 3- لەت کردنی شتێک «گوریس، تەل، تەناف،...،...» به ئامرازێکی بڕنده، به جۆرێ که له لای خوارەوه هێز بدرێتە ئامرازەکه بۆ لای سەرەوه.:: چوو بوو تە لی کارەبا هەڵبڕێ گرتبووی و کردبووی به خەڵووز.