تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
انکار
[ع - مص - م ]
(ئینکار - inkar)
نکۆڵی کردن، حاشاکردن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
انکارت
[ا ]
(ئانکارت - ankart)
لە یاری وەرەقەدا بەو مانایی دێ کە هەردوو لایەنی یارییەکە بەرانبەر بن و کەس براوە نەبێ، لە فارسیدا بە مانای بێ پارەو لات دێ.
شاپانکاری
شاپانکاری
شەپان کاری [دانە بەر زللە، زللە لێدان]
شاپانکاری
صَفع، ضَفد، رَطس، لَطح، کَفخ، ذَّح، الضَرب، بِالکوف
شاپانکاری
تیپاکاری
سیلی زدن زیاد
شاپانکاری
زللھ لێدەر .
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شوانکارە
ناوی تیرەیەکە لە جاف
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
شوانکارە
کەسێکە پیشەی هەر شوانی بێ
شوانکارە
پرورش دهنده دام که نصف سهمیەای دام متعلق به او است
کسی که کارش همیشه چوپانی است
عشیرەای در کردستان
نوعی گیاه خوشبو
شووانکاره
دووکەس، کە ماڵاتیان تێکەڵ بە هی یەکتری دەکەن و هەر کامێکیان، کە بەخێویان بکات دەبێتە ـ . ڕان بە تەرازگرتن و مێگەل بە نیوەیی. تیرەیەکە لە جاف. ـ یی: شووانێتی.
شەپانکاری
شەپ تێهەڵدانی زۆر
نرخاندنی جوانکاری
التقدیر الجمالي
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
برانکار
[ا ]
(برانکار - birankar)
تەختی رەوان، دەستەبەرەیەک که نەخۆش و برینداری پێ ده-گوازنەوه، ئەو کەژاوەیەی که نەخوش و زامدارانی پێ دەرو ژوور دەکەن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بستانکار
[ا. ص – فا ]
(بیستانکار - bistankar)
تاوانکار
تاوانبار._ی: تاوانباری
جارانکار
لە جاراندن+کار پێکهاتووە و ئەم «کار»ی بۆ دروست کردنی ئاوەڵناوە، وەک سپیکار. بڕوانە «کۆکار».
جوانکار
آرایشگر
هنرمند
ددانکار
ددانساز.-ی:ددانسازی
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
زیانکار
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زیانکار
[ص. فا ]
(زییانکار - ziyankar)
زیانکار
زیانکار، زیانده، زیان رسان.
زیانکار
زیانەخورۆ. [زەرەر دەر]
زیانکار
خاسِرَة، مُخسِر، مُوذِي.
زیانکار
زیان رسان
زیانکار
زیاندەر،زیانەخورۆ،زیانگەیێن.-ی:زیانداری
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سوهانکار
[ا. ص ]
(سوهانکار - sûhankar)
به ڕاد، که سێک پیشه ی سوین و رنینی کانزایانه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سیمانکار
[ا. ص ]
(سیمانکار - sîmankar)
چیمه نتۆکار.
سەیرانکار
سەیرانکەر، سەیرانگەڕ.
نەزانکار
نادان، ناشی، ناپُخت.
نەزانکار
ناشی، کۆڵی، نەپوخت. [بەرانبەری کارامە.]