تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
دەرابدان
قارسکردنی کاڵا
دەرابدان
برهم دوختن با بخیه درشت
دەرابدان
بەسەریەکا دروونەوەی جلکی درێژ، دانوشتاندن و دروون
دەرابدان
(زا.): قارسکردنی کاڵا
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
رکابدار
[ا. ص ]
(ریکابدار - rikabdar)
جڵه و دار، غوڵامێ که ئاوزه نگی ئه سپ بکرێ تا ئاغاکه ی سواری ئه سپه که بێ، که سێک که به پێ یان به سواری به گه ڵ ئاغای بکه وێ و پێداویستییه کانی بۆ هه ڵگرێ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شرابدار
[ا.ص ]
(شه رابدار - șerabdar)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صوابدید
[مص ]
(سەڨابدید - sevab did)
دروست بینی، مۆڵه ت، شیرەت.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عابدانه
[ق ]
(ئابیدانه ـ abidance)
خواپه رستانه،وه کو خواپه رستان،خواپه ره ست ئاسا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عابده
[ا.فا ]
(ئابیده ـ abide)
ژنی خواپه ره ست،ئافره تی خواپه ره ست.
قولابدۆزی
چکن دوزی، سوزن دوزی، قلاب دوزی
قولابدۆزی
[دروونی نەخشونیگار لەسەر پارچە]
قولابدۆزی
وَشی، تَوشِیه، طَراز، تَطریز، تَدبیج
١- ئابدار
[١- ئاب/١+ دار،(فر. کو.) ]
«نت.» کەسێکی لە دیوەخانی میرەکان و دەرباری پاتشایان و شوێنی تری وەکوو ئەمانە، کاری سازکردنی چاو و قاوە و شەربەت و... ی پێ ئەسپێررابێ. □ «.... دەهاتە کن ئەولادی شاڕۆستەم بەگان سێ ساڵان دەبوو بە سەققا و سێ یان دەبوو بە ئابدارە». «تحفە: ج٢- ١٩٤».
٢- ئابدار
[ ١- ئاب٢/ دار،( فر. کو.) ]
«نتـ..» بەڕەونەق، خاوەن جەوهەر «بۆ تیغ».
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
گلابدان
[ا.مر ]
(گولابدان - gulab dan)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عابد
[ا.فا. ع ]
(ئابید ـ abid)
خواپه ره ست،عیباده تکار.
عابد
نوێژکەر، خواپەرەس، پارسا [پارێزگار]
عابد
عابِد، ذاهِد، وارِع، مُتَّقی
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
معابد
[ا. ع ]
(مەئابید - me᾿abid)
پەرستگەکان.