تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



ئەهۆ
[[ئە+هۆ]]
(ند.)، (ئم.) بۆ دەربڕینی ناڕەزایی لە کار و کردەوە یا قسەی یەکێک. ئەهۆ! دە بڕۆ وازمان لێ بێنە، ئەهۆ! کوڕە دەیبڕەوە. * ئەیهۆ.
ئەهۆ
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئەهێو
وتەی تەڵفیس و گاڵتەپێ کردن
ئەهێو
وشەی گاڵتە پێ کردن: ئەهێو، تەڕت پێک نەهێنا
ئەهێو
(ئم.) بۆ نیشاندانی باوەڕنە کردن، یان گالتە بە قسەی یەکێک کردن. ئەهێو! بەخوا بابە تەڕی تێ نەگێیشتووی، ئەهێو! نامە خوا قسە لەوە باشتر هەر نابێ.
ئەهێو
هەیهۆ لەکاتی گاڵتە پێکردنێدا بەکار دەبرێ
ئەهەک(کە)
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئەو
وتەیەکە تاقەشتێکی دوور یا نادیاری پێ پێشان دەدرێ
ئەو
او، آن، اوی، وی، ال، دس.
ئەو
ئەوکەسە. [وی: ڕاناوی کەسی سێهەمی تاک].
ئەو
ه، ه، (منە، بە) هو، (هی) (ها)
ئەو
آن
این
اینها، آنها
در
سەرچاوە: نالی
ئەو
ئیشارەتە بۆ دوور کە (پۆڵا) کەیە، کەچی نالییی ئیشارەتی بۆ (ئاسن) ـەکە پێ کردووە. وا دیارە نالییی لەم ئیشارەتەیدا لای خۆیەوە دەستی پێ کردووە.

ئەم لەسەر تەعظیم و گەورە گرتنی ئەو بێ قوصوور
ئەو لەسەر تەحقیر و تەخفیف و شکستی زاری مار
ئەو
بە؛ دەس، دەست بە دەست.(باک) وی، وێ، ئەڤ. (سور) ئەوێ بۆ مێ،(هەورا)ئەی. (باک) ئەوێها بۆ نێر. (هەورا. کۆن)ئەزێچ._ان: بۆ کۆ، جێناوی نیشانە: ئەو ژنە. جێناوی کەسی سێیەمی تاک: بەرهەمی ئەو
ئەو [ەو]
بە.